Er hombat spirituel/Chapistre 20

Eus Wikimammenn


CHAPISTRE XX.
É peh fæçon éma ret combatal er pehet a Baresse.


UN dra a gonsequance bras é gober brésel d’er paresse, rac er pehet-zé n’hun distro quet hemp quin ag en hènt a berfection, mæs ean hun laqua quasi étré deorn anemiset hun salvedegueah. Mar fal deoh enta combatal a zevri, commancet dré bellat doh peh sorte curiosité ha hoarielleu væn, distaguet hou calon a zoh en treu ag er bet, quitteit en ol labourieu peré ne jauge quet doh hou stad. Groeit hou possibie goudé eit sentein pront doh en inspirationeu ag en ean, eit executein er peh e gommand er ré e zou drest oh, hac éveit gober peb tra én amzer hac én fæçon ma tesirant ma veint groeit : ne daulet quet termen ur momant hemb quin eit accomplissein er peh e ordrenner deoh : chonget penaus er hetan dalai e dèn d’un aral, hac henna d’un drivet ; hac é culer perpet, rac en dougeance ar er boèn e gresque muioh mui, hac en desire d’er repos e gresque ehué a vesul ma tanhouér en doustér a nehou. Chetu pérac a be vé ret labourat, en hum laquer d’el labour deuéhattan ma eller, pé en hum zispanser a nehou a querh, quer bras el ma vé er hâs doh er labour.

Ér fæçon-zé en accustumance ag er paresse en hum forme, ha poén e vé doh en diovér, meit ac ér meh en devout bihuet én ur lizidantet bras, e rehé anfin quemer er resolution de gârein guel el labour én amzer de zonnet, ha de vout ampertoh.

Mæs remerquet penaus er paresse e zou un ampouison pehani hum stréau partout dré en inean ; pussumein e ra non pas hemp quin er volanté, é hober dehi cassat el labour, mæs memb en antandemant, doh en dallein én ur fæçon ne uél quet penaus resolutioneu er ré paressus e zou ordinæremant hemp effet, hac er peh e requéhent gober breman, n’er groant quet tam erbet, pé int en taul d’ur hource aral.

Remerquet opèn penaus nen dé quet assès gober pront hac hemp dalai er péh e zou d’ober, mæs ret é ehué choæge en amzer e oulèn en natur ag en œvre-zé, hac a p’er groér, laquat poén eveit rein dehou er berfection a behani éma capable ; rac anfin nen dé quet ur merche ag un ampertiss veritable, mæs ag ur paresse fin ha troyellus é gober guet hast en treu a beré é ver carguet, hemp hum laquad é poén d’ou gober erhat, meit ma veher quitt a nehai pront-pront, ha ma vou mui a amzer de ziscueh. En direihtæt-zé e za, rac ne gonsiderer quet assès peguement e talv un œvre mat a pe vé groeit en é amzer, hac a pe feaher guet courage, hemp cheleuet doh er paresse, tout er peh e zou diæz ha contrel d’er ré e gommance gober brésel d’ou vinceu.

Consideret enta liès penaus un huannad carantéus hemp quin, ur bedèn verr, stoui ur glin, en distéran merche a respet eveit er vajesté divin, e zou un dra pehani e tal gùel eveit en ol tresorieu ag en doar, ha sel guéh ma hum vortifie un dein en un dra benac, en ælet ag en ean e zegasse dehou ur gouronne eit recompanse ag er victoër en dès gouniet ar nehon é hunan. Chonget é contrel penaus Doué e lam a nebedigueu é hræceu guet er ré meingle peré ou lausque èl de gol, hac en ou ra d’er ré berhuidant e brofite a nehai, a celfin ma ellou un dé er serviterion [1] fidel-zé antréein é joé en eutreu Doué.

Mæs ma n’hum santet quet criue assès ér hommance eit supportein ol el labourieu hac ol er poénieu peré en hum bresante én hènt ar er berfection, ret é ma hou pou en adresse d’ou huhein dohoh hou hunan, en ur fæçon m’ou havehet hilleih bihannoh eveit m’ou hav er ré paressus. Mar bé ret teoh enta eit hou pout ur vertu, gober hilleih a acteu a nehi, hé fratiquein durant un herrad amzer, combattal einep d’un nombre bras a anemiset, commancet gober en acteu-zé, èl p’hou pehai bihan de ober, labouret èl pe ne badehai quet pel hou labour ; attaquet hou anemiset en eil goudé eguilé, èl pe n'’hou pehai meit unan de gombatal, ha beah sur penaus guet secour Doué é vehet criuoh eveit hai ol : hui e zei dré er moyant-cé de ben a zistrugein er vince ag er paresse, hac a ounid er vertu contrel.

Pratiquet er memb tra en oræson. Mar teli pad un ær hou oræson, ha mar cavet hir en amzer-zé, hou péet er volanté de bedein durant un hanter cart ær hemp quin, hag ag en hanter cart ær zé oueit d’un aral, ne vou quet diæs teoh carguein anfin en ær a béh. Mar santet ur meni-câs rai vras doh er bedèn a bèn en eil pé en drivet cart ær, ne yet quet bet-ac hum zioustein doh-t’hi a querh, mæs cesset un nebedic en exercice santel-zé ; en arsàuein ne rei gueu erbet teoh, meit m’er hemerehet én dro goudé hou tamic diannæ.

Groeit èl-cé hoah eit en œvreu dianvæs deoh, hac el labour a gorf. Mar e hoès, haval guenoh, rai a dreu, pé treu rai ziæs d’ober, hama hemp cheleuet er paresse, é cas ma rehai deoh hum chagrinein a gaus dehai, commancet attàu dré er hetan, hemp chongeal ér reral ; groeit hou possible ar é dro ; rac en ur hober erhat hanneh, hui e zei de ben a ober er reral æssoh eveit ma chonget. Trezet èl-cé en ol diæsemanteu peré en hum bresante, ha ne zoujet jamæs el labour. Doujet hemp quin ne gresquehai én oh er paresse, bet-ac gober deoh cavouet diæs en exerciceu quetan ag er vertu, hac hou pout horreur a nehai, é raug ma tèi memp er poénieu peré en hum gave én hai.

Quement-cé e arriue guet en ineanneu lache hac eunus ; rac dougein e rant perpet en anemis, deusto peh quer goan, ha peh quer pel é èll bout ; haval é guetai é ier peb momand de gommandein dehai treu forh diæs, hac er perderieu amoed-cé e vé caus dehai bout troublet é creis ou repos memb. Gouyet ema é hès un ampouison cuhet ér vice-zè, ne vougue quet hemp quin er vertuïeu én hou hrouéance, mæs distrugein e ra memb er vertüeu deja formet, Gouyet penaos er peh e ra er prean ér hoait, ean er groa ér vuhé spirituel, hac er goal-speret en hum chervige a nehou eit tural en é laceu er muihan ag en dut, surtout er ré e fal dehai donnet de vout parfæt.

Dihoallet dohoh, pédet ha groeit œvreu mat ; ne ortet quet de ober ur sæ æred, ma vou ret teoh bout gusquet a nehi eit monet en arbèn d’er pried divin. Hou pet chonge bep dé penaus en hani en dès priset hou conservein bet er mintin, ne bromète quet deoh bihuein bet en noz. Ha mar en dès bet er vadeleah d’hou conservein bet en noz, n’assur quet deoh é vihuehet bet en trenos. Impléet enta santélemant peb ær ag en dé èl pe vehai en dehuéhan ; chonget hemp quin a bligein de Zoué, ha douget perpet er gompte hont quer ruste e zou ret rantein dehou ag en ol momanteu a hou puhé.

N’em ès mui meit ur guir de laret deoh. A bout en hou pehai labouret hilleih, achiuet hilleih a affærieu, credet neoah é ma collet en déuéh eveit oh, ha ne chervige de nitra ol hou poènieu, mar ne hoès quet guellet douguein victoérieu ar hou coal-inclinationeu hac ar hou volanté prope, mar é hoès ancoeheit a drugairecat en eutru Doué ag é zonæzoneu, hac é spécial ag er græce en dès groeit teoh a vout marhuet eveit oh ; ma ne hoès quet receuet el faveurieu er hastimanteu en dès degasset deoh en tad-cé infinimant mat, é satisfaction ag en offance e hoès groeit dehou.


  1. Math. 25. 21.