Er gouyan, guet é frim

Eus Wikimammenn



EIT MIS MARI.
Ton : N° 20.

Er gouyan, guet é frim, en dès qùitteit en doar,
En éerh taiet e rid a ziar er manné,
En nehué-han e huéh un ahuél blot ha cloar,
En doar sclasset e duêm (hag e gav er vuhé) (bis).

Avel doh é henal, a bep tu ne huélér
Nameit boquetteu caër é tigueor ou délen ;
Eit saludein mis mai, a bep tu ne gleuér,
Nameit einedigueu (é laret ou sonnen) (bis).

Doh ou musik quen douç, quel lan a vêlodi,
Joéntamb éhué hur boéh, ha chairramb boquetteu ;
Eit goarnissein autér hur mam câret Mari,
Ha gloëstramb ol dehi (guet joé hur haloneu) (bis).

Mari aveid omb ol e zou lan a zoustér,
Reit hi dès d’emb mil guéh mercheu a garanté :
Er mis-men quer bourrabl tro-ha-tro d’hé autér
Eid hi zrugairécat (hum zastumamb bamdé) (bis).

Offramb amen dehi hun inourieu distér,
Hi e daulou ar-n-amb selleu a garanté ;
Nitra ne hra bleuein calon ur vam tinér
Èl an inour e hra (dehi hé bugalé) (bis).


Quentéh èl goleu-dé, stouyet en hé chapel,
Ni e zei de larèt de Vari hur peden ;
Ha quênt ma rei en dé é rang d’en noz tihoel,
Eit cannein gloër dehi (ni e zei ol aben) (ter).

Mar d’omb enta gredus de inourein Mari,
Hi hun zennou guet-hi de vlein en nean un dé ;
Inou, é creis er joé, er han ha mêlodi,
É cavehemb anfin (er peah ha lehuiné) (ter).

J. G.