Mont d’an endalc’had

En tapour rahed

Eus Wikimammenn





11. — EN TAPOUR RAHED
ISTOER GUIR

Er gouían-sé, er filaj noz e vezé groeit en ur hreu é lost me zi, ha bamnoz hemb mank, revé er mod, ol merhed iouank er hornad en hum zastumé inou d’hobér ou labour ha mé geté.

El mestréz en ti me oé eùé, dré oed ha dré zroed, mestréz er filaj, karget de lakat ranj ha peah pe saùé béh, arrestemant ér farseu pe ient rẻ bel, fin d’er filaj pe vezé en ér, ha laret er beden eit achiù.

Bamnoz eùé, goudé bout groeit ou labour : malet avaleu, hachet lann, bouiteit er lon̄ned…, é té d’hur guélet, get lod kaer a gansorted aral, ur pautrij iouank — seitek vlé a boén — hanùet Guillerm er Gal, meùel bihan é tachen lein kér.

Braù e oé farsal get Guillerm ha dibaudik er guéhieu mé faché. Eùé, plijadur ha bourusted e gavemb é hoari dehon troieu kam. Un noz neoah ni ias ré bel.

Groamb hinoah un dihaden de Huillerm, e lar unan. Lakamb ton de dap rahed. Er péh en doé kousantet en ol aben.

Chetu enta Guillerm ér hreu, revé é akoustumans, ha mé de laret ben un herrad arlerh :

« Arsaù ! me zud vat, ur gousians é kleùet er rahed er blé-men. Gouniet é er vro anehé. É mant azé ér sulérieu : krap, krap, krap, krap. Débret e vehemb dehé arlerh, pe vou achiù er gran. »

« Mes, e lar unan ag er merhed iouank ag er vanden, nen des ket meit un dra d’hobér : ou jiboésat. »

« Ou jiboésat ! plah peur, e reskondan dehi, na penaus ? Kement-sé e zou labour er hah. »

«  Mes geou, é lar un al, és erhoalh é. Er lon̄ned-sé e vé é falé d’en noz é klah ou bouid. Ama ! ré e ia d’er sulér, ha goudé bout digoret er fenestr, e fourbouch é kement léh e zou eit ou lakat de saill. Unan e chom dianvéz, édan er fenestr, get un dra don benak él ur golo bara, eit ma chomeint abarh ur huéh koéhet, ha beet sur é veint distrujet rah ag er hetan taul. »

« Dam ! e lar Guillerm, me iei mé erhoalh, mar faut, get er golo bara. »

Hag er réral de reskond bean : Ha ni merhed, damb d’er sulér ! »

Chetu ind enta ér sulér get chubelenneu, bihiér, bareu benal…, ha de chubat, ha de fourbouchat ag ur pen d’er pen aral ; é kement léh e zou.

Guillerm e zou ér porh, édan er fenestr digor kaer, er golo bara ar é ben, prest de blomein ol er rahed e goéhou d’en dias.

Én un taul, diù blah hag e oé geté peb unan ur seillad deur, ou bann ar un dro, ar ou nerh, ar ben er héh Guillerm.

Treboulet, blaoahet ken e chonjé sur mat bout arriù é kreiz lén en Dordu, ean daul inou é holo bara : Peuh ! peuh ! peuh !… » ha kuit, hag arauk, fachet ru…

Diméet é Guillerm pelzou amzér, ha bras é vugalé, ha nen des ket hoah pardonet d’ein devout hoariet dehon en dro kam-sé.

M’hou ped enta, me zud vat, ma ne fal ket d’oh kavet fachemant ne laket ket biken er bautred iouank de dap rahed. Nen des ket nitra falloh.

Mari en Néerez.