Eil levr - Chap. VIII.
Victor Guilmer, 1836 (p. 144-148)
An offranç a rêe ar mamou da Zoue en e dempl, eus ho bugale æna, a gouste nebeut dezo. Mæs, ô Guerc’hes ! an hini a rejoc’h eus ho mab Jesus, a voue eur guir sacrifiç.
Gouzout a reac’h e tlefe, un deis, rei e vues evit silvidigues an dud, ha dija en offrac’h da Zoue evel victim.
Car, evel-se, en offrchoc’h, evel ma en em offras e-unan, d’an Tad eternel.
Eno e voue evel ar c’henta moment eus a guement ho poue da souffr, betec an huanad diveza, eus a vues Jesus.
Hoc’h ene, mam Doue, a gommanças neuze da veza treuzet gant ar c’hleze-se a c’hlac’har a behini e parlante Simeon, о terc’hel Jesus entre e zivrec’h.
Ar mamou eus an douar a gâr ho bugale, mæs e qement se ar re-ma ne bossedont qet о oll c’harantes hac о oll affection.
Pet affection ne zalc’h qet ar mamou evit ar vanite ? Pet evitho o-unan ? Mæs c’hui, ô santes Mari ! a garie Jesus ; c’hui er c’harie eus oc’h oll galon, ha ne gariac’h nemetan.
Ho mab uniq e zoa : ne reac’h nemet commanç tanva an douçder da veza mam, ha mam da un hevelep crouadur.
Gouscoude, evel ma zeo erruet an deves da vont d’en ofr d’e dad, e partiit.
Merc’h dign a Abraham hac heritoures eus e feis, e vouguit an oll santimanchou naturel evit chelaou ebqen moues Doue pehini a c’houlen diganeoc’h ar sacrifiç eus ar pez a garit muya er bed-ma.
Dre va esempl, va Mab, bezit ferm ha generus, pa c’houlen Doue diganeoc’h un dra benac, n’eus forç pe seurt e ve.
Allas ! exija a reas diganème e rojen dezan ar pes am boa ræson da garet. Mæs, diganeoc’hui petra a exich ordinalamant ? Ar pes a dlefac’h da gassaat.
Goulen a ra diganeoc’h ar sacrifiç eus hoc’h ourgouill, eus ho coler, eus ho tiegui, eus ho courmandis.
Mar carit Doue, ar generosite a dle beza ar galite brincipal eus ho carantes.
Eur galon stris ha calet ne voar qet petra eo caret. Ha caret a rer Doue, pa na ves c’hoant da antrepren netra a boanius evintan, pa en em zigourager er guèl eus an difficulteou a ves da drec’hi ?
Ar guir garantes evit Doue en em zisques er boan hac er gombat.
Beza difficil ha delicat ha beza disqib da Jesus, a so impossubl.
Ha fallout a ra deoc’h renta ho sacrifiçou agreabl d’an Autrou-Doue ? Grit-hi prompt hac eb examina petra a goustont a boan.
Ar bed a exich digant e vignonet ar sacrifiçou ar re boaniussa ; mæs aoualc’h eo dezan beza parlantet, evit lacât о ober dioc’h-tu hac antieramant.
Doue hac en a vezo ar mæstr uniq evit pehini ne reor netra, eb examina arauc hac en na exich qet re ?
O va mab ! peguen nebeut e carer e Zoue, pa laqear an unan eur muzul er garantes a roer dezan !
Ne garfet qet offr d’ar bed, pehini n’en em c’houvern gouscoude nemet dre faltasi ha ne gar nemet dre interest, ne gredfet qet offr dezan eur galon evel an hini a gred meur a gristen offr d’ho Doue.
Eur mab pehini ne ra evit e dad nemet just ar pes a so ordrenet dezan, eur pried pehini ne ra forç evit displijout d’e phried, pe e deus poan o plijout dezan, hac hi a zisques guir garantes ? hac en so lec’h da veza contant anezo ?
Doue a so infinimant mad en andret e oll grouadurien ; mæs er memes amser, ne souffr qet ingal dezan e calon e vugale.
Ne ves na caret na servichet, evel ma er goulen ha ma er merit, ma n’er servicher gant eur galon barfæt[1] ha soumettet d’e oll volonteziou.
Ruzjit gant ar vez da veza qen lach en e servich. Ruzjit gant ar vez da ober qen nebeut evit an hini en deus great qement evidoc’h.
Caout a ra deoc’h e ro alies gourc’hemennou dies da observi. Ah ! va mab, hac en a ell beza netra dificil d’an ene a zezir ar barados, ac a gonsider mad an eternite eürus promettet d’an nep a heuillo gourc’hemennou Doue ?
Ho madou, ho tanves, ho reputation, ho yec’het, ho pues memes a ell da c’houlen diganeoc’h, ha ne allit qet en em glem. Guir en deus var beb tra.
Na vezit qet surprenet e c’houlenfe Doue diganeoc’h mui-oc’h-mui, a broportion ma ro deoc’h.
Ne ra evel-se nemet evit ho tisposi da vrassoc’h faveuriou var an douar hac ober deoc’h meritout caëroc’h recompansou en èn.
- ↑ Col. 4. 12.