|
Ar C’hernevad
Arsa, mignon Gwenedour, me ’glask, aboue pell-zo,
An tu da gavet disput gant eun den eus ho pro ;
Eun disput plen ha joaüs, hep taoliou na kounnar,
War hon giziou pemdeiek, hon zud hag hon douar.
Ar Gwenedour
Hardeh bras hou kavan-me, Kernevad, me mignon,
O klah tabut doh un den, hep anau anehon !
Neoah, eid hou kontantein, me disputou genoh ;
Biskoah erauk Kernevad ’neus kilet me zud koh.
Ar C’hernevad
Ma zud koz, koulz hag ho re, a oa tud galloudek,
Kerne ’deus bet a-viskoaz bugale kalonek !
War digare int lorc’hus ha taer ’vel an avel,
Ar Wenedourien a gred ’int mestr e Breiz-Izel.
Ar Gwenedour
Pe grogent en ou fen-bah, de « drouhein arnehe »,
Hou tud koh evel kiher ’rauk me re e skarhe ;
Me zud koh ou des perpet dihuennet ou inour ;
Ou goed e rid hoah hiniu e kreiz er Gwenedour.
Ar C’hernevad
Ho tud koz, war o meno, ’oa holl evel prinsed ;
Me ’meus klevet koulskoude ’oant paour evel rac’hed !
O bugale, daoust d’o lorc’h, a vir c’hoaz an hano :
Dre-oll int anavet ’vel debrerien pato.
Ar Gwenedour
Malac’hti, Kernevad bian, hou tead zou forh abil ;
Merhat ged hou tam iou kerh hui zou rah tuchentil ;
Neoah, tra ma lonket hui deur skler avel pisked,
Ged chistr mat, nerhus ha huek, ni a dor hon sehed.
Ar C’hernevad
N’em eus ket poan o kredi ez eo red deoc’h evet
Evit diskenn ho yod mel hag ho krampouez louedet ;
Eur Gwenedour, ’meus klevet, heb netra a iskiz,
A c’hall debri en eur pred eun dorz vara gwiniz !
Ar Gwenedour
Hou komzeu, me feurkeh den, ’zo truheg ha diben ;
Ne ve ket atau dek lur en torzeu bara chuen,
Ha neze, mar dibramb kalz, ni zou lan hun dilhad
E chubehe, hep huizien, torchen ur Hernevad !
Ar C’hernevad
Na feuket ket, ma mignon, ha na vet ket re rok,
Rak, mar deo hir ho « saro » ha voulouzet ho tok,
Ni, gant hon brageier moan, hon chupennou danve,
’Zo tud faro ha diskuiz ha dilui da vale.
Ar Gwenedour
N’em boe ket chonjet alkent ’pehe kredet pompal
Ged hou kuiskemant disneun ’tal hun dilhad bragal,
Rak ni zou brudet guerso, rah pôtred ha merhed,
Ged hun dilhadeu voulouz, lufrant hag argantet.
Ar C’hernevad
Daoust hag-en e tikrifec’h stum ar Gernevadez ?
Ken seder gant he c’houef gwenn, he c’holier dantelez.
Kouls er ger ’vel er pardon, dereat ha kempenn,
N’he deus ket a « gapot du » da c’holo he c’hrotenn.
Ar Gwenedour
Guelet a ran, Kernevad, e oh kriu d’hou lezen,
Deit enta ur ueh benak d’er pardon de Geluen ;
Inou e chomheh bamet, digor forn hou keneu,
Inou e ueleheh reih, n’oh ’meit peurigelleu.
Ar C’hernevad
Malac’htoupen, Gwenedour, evidon-me bepred,
Biken lousten eus ho pro n’am bo evit pried !
N’o deus na tres, na feson, rous kaled o fennou,
Suilhet gant ar wall-amzer, maget ’touez ar brugou.
Ar Gwenedour
Men Doue, na peh un ostiz, nag ur pichon a zen,
Rak bete kalon hun bro fot dehon hun dispen ;
Meit alkent dohpen eit brug e sau en hon doareu ;
Er lanneier ne vout ket gue pir hag avaleu.
Ar C’hernevad
Birviken n’am bo fians en ho touar meinek,
Keit ha ma vo ho loened ken fall ha ken treuhek !
C’hoarzin a ran p’ho kwelan o kas plous d’ar marc’had,
Daou gole stag ouz ho karr evel daou ben-danvad.
Ar Gwenedour
E Kerneu, ar hou kleuet, n’es ’meit pinuidigeh,
Lonned mat, tud a feson, argant, plijadureh ;
Hi huitât a ret neoah, rak hep ar Gerneuiz
Guerso ’ve cherret en nor ar « usineu Pariz. »
Ar C’hernevad
Biskoaz kemend-all avat ! Sed aman eur gwidal !
’N em zonjet mat, ma fôtr paour, ’rôk dikri ar re-all.
Anavet oc’h reiz ive gant « pato ar Jersey »,
D’o bro e tec’het bep pla da fritan paourante.
Ar Gwenedour
Boaret on, aben er fin, get kôz er beurante !
Laret ’vehe koueh en eur ’vel grizilh e Kerne ;
Neoah er bernieu montad harpet doh hou locheu
Diskoueant ket e rudel en ol ar er madeu.
Ar C’hernevad
Red eo laret, Gwenedour, oc’h breman o farsal,
Rak ho siou ’hoc’h-unan a dôlet d’ar re-all ;
Hag ouspenn c’houi ’oar ervat penôz, e Bro-Kerne,
’Lec’h ma oa lochou gwechall ’zo kastellou hirie.
Ar Gwenedour
Dioalet de vout hanval doh ran el litorien,
E greuas e klah huihein kement hag en ijen,
Rak me ’gred ’pes beh erhoalh klah danne de bompal
Get ur vro ken difeson ha lan a vodeu fal.
Ar C’hernevad
Fe d’am douar, ma zud vad, sed aman eur maoutig !
Hen, marvad, eo an ijen, me ar paour kez rannig ;
C’houean ’rin c’hoaz koulskoude gant giziou ma c’horniad,
Ha c’houi, ar « paon direret », c’houi renko izelât.
Ar Gwenedour
Santez Anna beniget, na goehat ur begek !
Hou plas hui, ’leh er person, zou er gadour bredek :
Meit lakeit, pe garehet, hou kizieu ’tal hun re,
Hag er Vrehiz d’ou barnein ha de choech etrede.
Ar C’hernevad
An dibab a zo graet kaer e pevar c’horn ar vro ;
Goueliou ar Gernevaded ’zo brudet a bell-zo,
Brudet eo hon eureujou ken drant ha deread,
Gant o giziou dudius, o doare ken breizad.
Ar Gwenedour
A houde guerso eue, rah e oar er Vreihiz
Ne spir ket hou pardonneu de re er Venediz ;
Hag hou euredeu, men den, ou des ur liu breihek,
Merhad dre me tregernant get sonenneu galek !
Ar C’hernevad
Gwenedour, kement ha c’houi, ni ’gan e brezonek
Hag hon dans ’tal hoc’h hini a zo fur ha poellek !
Ar Wenedourien amiod, war digarez koroll,
A drailh, a lamm hag a zailh evel tud hanter-foll.
Ar Gwenedour
Ne oapet ket, me mignon, korolleu hun tud koh ;
Hag amen hoah ’m eus en tu da bakein ahanoh,
Rak e Kerneu, ’m es kleuet, ’glasker ken ’meit un dra,
Kavet dilhadeu mod ker ha dansein er « polka. »
Ar C’hernevad
Klevet ’m oa aboue pell-zo e oac’h tud a dabut,
Breman, eo red d’in kredi p’ho klevan o tisput.
Ar giziou fall marteze e Kerne a greska,
Mes daoust hag e Bro-Wened nan eo ket memes tra ?
Ar Gwenedour
Pe laret ar uirione, me asanto genoh ;
Ia, amen, avel ’n hou pro, e koueh er modeu koh ;
Kement-se e zou spontus, meit ret e er laret
Ardeu fal er herieu bras e dal er Vretoned.
Ar C’hernevad
Pa ’n em glevomp, mar keret, klozomp an abaden,
’N em guitaomp mignoned pan omp amezeien,
Karomp Kerne ha Gwened, diou vro goant hon c’havel,
Ha labouromp a-gevred da zevel Breiz-Izel !
|
