Mont d’an endalc’had

Dallic Leon

Eus Wikimammenn
Emile Bouillon, 1890  (Levrenn II, p. 172-174)



DALLIC LEON
____


   Eun dallic coz deuz a Leon
’Zo melanconi en he galon,

   Abalamour d’he vennio,
’N eus anleuvet ann aotrô Gô.

   Na neus bêlec ebars ar vro
Evel hennont, bêlec ar Gô

   ’N eus anleuvet ann instrumant
A diverriss ann dud iaouanc ;

   Memes amzer, ar re oajet,
’Zo chalmet hol deuz he glewet.

   — En em gonzol, ma dallic paour !
Ha pa goustfe d’in dec louis aour...

   Ar Pab ha me ’zo mignoned :
Bars tri de me reï dit gweled ;

   Ha, war ma feiz a den-gentil,
Me a reï dit caout da ousti !

   Para difenn d’ann dud dansal,
Pa oa permetet gweach-all ?


   N’eo ket difennet gant Doue,
Na gant escop, na gant roue,

   Dansal d’ar zul ha d’ar goelio,
Nemet epad ann offisso.

   David a approuas ann dans ;
Dirac ann arc’h allians,

   A dolas he vantel royal,
Wit bea lijer da dansal.

   Pa lac’has David Goliat,
Permette Doue ann ebat,

   Deuz a bep-sort instrumancho,
Tambour, bombard ha bennio.

   Lezomp eta bêlec ar Gô
Da gonta faribolenno !…


____________