Mont d’an endalc’had

Ar c’heuneutaer hag ar maro

Eus Wikimammenn
AR C’HEUNEUTAER HAG AR MARO


Eur paour keaz keuneutaer goloet holl a vrankou,
Dindan he veac’h keuneud hag he zamm bloavesiou
Kroummet beteg ann douar, a glemme hirvouduz
O vont, a zoug he gamm, d’he di-soul mogeduz.
Kollet gant-han he nerz, isil, leun a anken,
Gant ar boan a c’houzanv e stlap he fagoden.

N’en deuz bet nemet poan abaoe m’eo ganet.
Ha den ker paour hag hen a harp he droad er bed ?
Aliez hep tamm bara, hep liard bemdez-c’houlou,
He c’hrek, he vugale, soudarded ha gwirou,
           Kredourien hag aner
A ra d’ar reuzeudik koll he benn, enn eur ger.
Gervel a ra ’r maro, hag ann ankou war c’hed
Rak-tal m’her c’hlev, d’he gaout d’ann daou-lamm ruz a red.
Goulenn a ra out-han petra zo da ober ?
— « Samma d’in ar beac’h-ze ! eme ar c’heuneutaer. »

    Dioc’h klenvejou ar bed e pare ar maro :
    Mad pe fall, ’vel ma’z omp, choumomp evelato !
        Gwell eo kaout poan eget mervel.
        Ma n’am c’hredit, it d’ar garnel,
        It da zellet, goude ’nn emgann,
        Er mez-an-stourm [1],ar prad ledan.
        Eno weloc’h tud kalounek,
        Falc’het evel geod ar foennek ;
        Ho daoulagad leun a zaelou,
        Oc’h hirvoudi ho c’halounou,


        O iudal, torret ho ezel :
        — « Gwel eo beva evit mervel !
        Mervel, mervel a zo spountuz,
        A greiz ann nerz ez eo doaniuz,
        Doaniuz, dreist holl, pa vez tra red
        Lavaret kenavo d’ar bed
        Pell dioc’h ar vro, pell dioc’h ar vamm,
        Ha dioc’h kalounou all a lamm.
        Poan ar bed-ma ne d-eo netra,
        Poan ar bed-all eo ar wasa !






  1. Mez-an-stourm. (Ce mot composé aujourd’hui nom propre de
    famille), signifie champ de bataille. Je ne l’ai jamais vu ni dans
    aucun écrit breton ni dans aucun dictionnaire.