AN DEVOTION
d’ar Verc’hes Vari, Mam da Zoue.
Cantic evit discouez penaus ar guir devotion d’ar Verc’hes a so unan eus ar moyennou assur da veza salvet. Var ton guers ar Samaritanen, pe, goude beza communiet.
AR voyen d’en em assuri
Eveus hor silvidiguez,
Eo beza d’ar Verc’hes Vari
Devot epad hor buez :
Certen eo hervez ar scritur,
Diouz ma entent an tadou
An experianç hen assur,
Ar ræson ivez her prou.
Etre cals а desteniou
A velomp er scritur sacr,
E roan deoc’h unan pe ziou,
Considerit-hi erfat ;
D’ar Verc’hes ez int appliquet
Gantan Ilis er goueliou
A vez dezi solenniset
Evel pa vent he c’homsou.
|
|
Nep, emezi, am c’hafo-me,
A gafo sur ar vuez,
Ha digant an Autrou Doue
A denno silvidiguez ;
Hа piou-bennac am enoro
Gant devotion fidel,
Hep douetanç en em assuro
|
Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem à Domino. Prov. 855 [1].
Qui elucidant me, vitam æternam habebunt.
|
|
Eccli. 24. v/. 31.
Inventâ Mariâ, invenitur omne bonum. S. Bemard, Idiot. [2].
O beatissima virgo Maria ! omnis ad te conversus et à te respectus, impossibile est ut pereat. S. Anselm. apud Bonav. in spec. Virg. ch. 5.
|
Eus ar vuez eternel.
Rac-se p’hor bez cafet Mari,
Evel a lavar un tad ,
Hon eus cafet moyen dreisi
Da obteni peb seurt mad:
Impossibl eo e vez collet,
Eme daou sant bras, hini
A guement so outhi troet
Ha consideret gant hi.
Dre an experianç memes
E veleur pell amser so.
Ar re so devot d’ar Verc’hes
Sicouret gant hi ato :
Ar bec’herien ar re vrassa
Dezi en em adresset,
Ho deus oll gallet beza
Dre he moyen pardonet,
En peb lec’h eo bet invoquet
Hac en peb izom ivez,
Ha bepret e deus disquezet
Mercou eus he c’harantez.
Ha peguement eo ar c’hredit
E deveus dirac Doue,
Ispicial evit profit
Hac evit mad an ene.
Mar c’hoantait e teue a ræson
Da brou deoc’h ar virionez
Comprenit hepquen a fæçon
He gallout, he madelez,
Rac p’en devez un den gallout
Ha bolontez-vad ouspen,
E vez sujet da esperout
Diganta cals a souten.
|
|
Nec facultas illi deesse potest, nec voluntas ; nisi fortè aut non creditur Dei Filius honorare
|
D’ar Verc’hes ne ell quet mancout,
Eme unan an tadou,
Na bolontez-vad, na gallout
Da obteni deomp graçou ;
|
Rac gant he Map eo enoret ;
Chenjet eo e garantez
He entraillou, p’ho deus douguet
Carantez Doue ivez.
A ur perz ar Verc’hes Vari
A so leun a vadelez,
Hac he deus c’hoant da brocuri
D’an oll ho silvidiguez ;
Hor mam gommun eo (gant enor
Galvet mam a drugarez)
P’en deus roet deomp ur Redamtor
Pehini ê hor buez.
Hi eo an intercessoures
Evidomp dirac Doue :
Hi ê hon guir alvocades,
Hac hor c’har muioc’h a-se :
Dreist peb tra mar he servijomp
Gant ur guir devotion,
Certen en deveus evidomp
Tenerroc’h affection.
|
Matrem, aut dubitare quis potest omninò in affectum caritatis transîsse Mariæ viscera, in quibus ipsa quæ ex Deo est caritas, novem mensibus corporaliter requievit. S. Bern. Serm. I. de Assumpt.
|
Chetu aman an desteni
A ro deomp a guement-se ;
Evidon-me sur, emezi,
Nep am c’har, m’ho c’bar ive :
Mæs piou a ouffe lavaret
Peguement a garantez
En deveus hi en ho andret,
Na peguer bras madelez ?
Eus a ur perz all ec’h illit
Cridi ez ê bras meurbet
Hac he gallout hac he c’hredit,
P’ê gant Doue quer caret ;
Hi pehini so bet choaset
Dreist an oll grouadurien,
Gant an eil ferson ar Dreindet,
En hi d’en em ober den.
|
Ego diligentes me diligo. Prov. 8.
|
|
|
Ar c’henta person an Dreindet
He c’har eguis he verc’h quer,
Hас eguis e vam benniguet
He c’har an eil hor Salver ;
An drede ar Speret-Santel
He c’har c’hoas a dra certen,
Dre ma zeo he bried fidel,
Evei m’a oar peb christen.
|
|
Datа est illi Маriæ omnis potestas in сœlо еt in terrâ. P. Damianus. Ser. I. de Nativ.
|
O veza’ta consideret
Gant an Dreindet evelse,
Peb gallout en deus recevet
Hac en douar hac en eê ;
Ha mar deus da intercedi
Evit he servijerien,
E teu dezo da obteni
Ar c’hraç a gar da c’houlen.
Piou a vezo quen disoursi
Eveus he silvidiguez,
Na vezo’ta devot dezi
Endra chomo en buez ?
P’az eo ur voyen quer nerzus,
Evel m’hon eus disquezet,
Evit en em renta eûrus
Gant ar sænt ha sænteset.
Ha ma lavarer eo ur sin
E vezo un den salvet,
Pa vez devot d’ar Vam divin,
Ec’h aller couls lavaret,
Ma na vez quet devot dezi,
Eo sin e vezo collet ;
Pa’z ê guir penaus eo dreizi
Ec’h antreer en eürusdet.
Dre valer hac e neglijen
Va devotionou-all,
Biquen-horu-ma ne zilesen,
Pa ven memes un den fall ;
P’e stad bennac en em guefin,
Em bezo da Vam Doue
|
Recours ato ma obtenin
Dreizi pardon d’am ene.
Rac ne deffe quet ar galon
Da zont d’en em resolvi
D’am dilesel en abandon,
Endra zeuin d’he invoqui :
|
|
O hano santela Vari !
Dindan pini ne dle den
Dont jamæs da zisesperi,
Mar car ober pinijen.
Rac se, Mari, mam a druez,
Refuj an oll bec’herien,
Chom a rin epad va buez
Etouez ho servijerien ;
Hac evit ma vezin salvet
O caout deoc’h devotion :
Me ho supli d’am c’hemeret
Dindan ho protection. Amen.
|
Maria, ô nomen sub quo nemini desperandum ! S. Aug. [3]
|
