CANTIC VAR AR RÆSON
Da veza devot d’ar Verc’hes. Var an ear gallec : Dieu tout-puissant, Dieu de bontè : Oc’h he chenj un nebeudic, pe var an ton : Sellit an dra-ma, pec’herien, ma reot brema guir binijen.
BEzit devot da Vam Doue,
Hac e sauveteot hoc’h ene :
Ret eo erfat e ve guirion
Ha sincer ho tevotion,
Hoguen evit ma ve sincer,
Clevit petra so necesser.
Da guenta oll ispicial
Eo requise ve cordial,
Me lavar un devotion
A ve eus a greis ho calon,
Ha non pas epquen a c’henou,
|
Pe divar bec ho musellou.
Ar praticou exterieur
A so excellant, mar bezeur
En desir da blijout dezi,
O tiouall na zeuet d’he blessi,
Oc’h ober traou disagreabl
Dirac he bisaij venerabl.
D’an eil, eo ret e vec’h fidel
En ho tevotion santel,
Hep jamæs he abandoni,
|
Mæs o tont da berseveri
En despet da bep chenjamant
Ha da bep inconveniant.
Beza ez eus meur a fæçon
Da bratica an devotion
En andret ar Verc’hes Vari,
Pe o iun, pe oc’h he fidi
Pe oc’h ober alusennou
Pe vortificationou.
Chetu ama praticou eas
Ha couscoude profitabl bras,
Ar guenta principalamant
Eo en em rei antieramant
Da servij ar Vam divin-se
Evel dezi guir bugale.
Evit, oc’h ho consideri
Evel un dra apparchant outi,
Ma teui d’ho quemeret ive
Er gonsideration-se
Dindan he guir brotection
Gant teneroc’h affection.
Goude beza dezi offret
Hac ho calon hac ho speret,
Evit derc’hel memor a-se,
E ve mad ouspen quement-se
Douguen ur merq exterieur
Eus hoc’h ofranç interieur.
Darn a guemer ur scapuler ;
En em lacat a a ra darn all
En breuriez ar rosera ;
|
Me guef hen-nez an assura,
O tont bemdez da lavaret
Devotamant ar chapelet.
Me [v]e [1] avis deoc’h da blaci
Un imaij [d]ezi [2] en ho ti,
Oc’h he lacat en un andret
Ma rit muia ho tarempret
Evit enon he saludi
Hac en distro hac ur sorti.
Ouspen devota ma ellot,
He goueliou-bers a celebrit,
O tont d’en em lacat en stad
Da veza dirazi deut-mad
Dre voyen ar covision
Hac ivez ar gommunion.
D’ar sul quenta eus a bep mis,
Mar d’[e] [3] fontet en hoc’h ilis
Ar rosera, ec’h assistot,
Er procession, pa ellot ;
Ha mar beac’h en pec’het marvel,
E covesaot couls ha d’he gouel.!
Mad ve deoc’h ivez exerci
Bep sadorn en andret Mari
Un dra eus ho tevotion,
Oc’h ober dezi oræson,
O iun, o rei an alusen,
Pe o clevet an oferen.
Disquez a reot dezi bemdez
Ur merq bennac a garantez,
|
Нас hе salutot a galon,
О c’houlen he frotection
Ma plijo ganti en deiz se
Miret na offanset Doue.
Pa gleffot cloc’h an Апgelus,
Na vezit jamæs diegus
Da lavaret teir gueich Ave ;
Ha pa n’er с’hlеffaс’h quet ive‚
Е tleit en em accustumi
Teir gueich en deiz d’he saludi.
Saludit-hi c’hoas davantaij
Pa son an heur en horolaij,
О pidi neuse ar Verc’hes
Da veza hoc’h Alvocades
Dirac Doue m’ho sicouro,
Pa viot en heur ar maro.
Erfin pa vezo deut an noz,
|
Goude ho coan abars repos
Livirit he litaniou,
Ma chasseo pell an diaoulou,
Ha ma roï deoc’h digant he Map
Ar c’hraç da gaout ur maro mad.
Oc’h exerci a vir galon
Erguis-ma ho tevotion
En andret ar Verc’hes Vari,
Gant he teuot [e] [4] da berseveri,
Ho pezo leac’h da esperout
An effejou eus he gallout.
(*) Dreizi e viot assuret
Da erruout en eûrusdet,
Hervez ar santimant commun
P’eus a hini ne zouet nicun,
Penaus biquen da goll ne d’aï
Nep a so devot da Vari.
|
(*) Cliens Mariæ nullus æternùm peribit.
