Ma nerz ha ma amzer en aner ’m eus kollet, (diou wech)
’Klask tizout eun tensor ha n’am eus ket kavet, ô. (diou wech)
An tensor-ze hep priz, hanvet evurusted,
A lak hirnez ha spi en pevar c’horn ar bed, ô.
D’hen klask am eus furchet en kêr ha war ar mêz ;
Dre-oll am eus kavet hirvoudou hag enkrez, ô.
Da zastum madou bras e poagnis da gentan,
Dastum a ris gante an trubuilhou gwasan, ô.
Gant ar plijaduriou am eus hen goulennet :
C’houervente ha daerou ganin o deus lezet, ô.
Troet am eus ma zell warzu an enoriou,
Mez o douster lorc’hus a wask ar c’halonou, ô.
Furchet am eus ive kalon meur a vignon,
Biskoaz n’am eus kavet eur garante wirion, ô
Danve, plijaduriou, enor, falz-karante,
Ho levenez gwalc’hus ’n eus trenket ma buhe, ô.
Madou ha joa ar bed, ’vel beiou ar vered,
Dindan bleuniou a guz breinadur ha prenved, ô.
Levenez an douar, ken skedus en dremwel,
Pa dostaer d’ezi, a deûz dirak ho sell, ô.
Ar gwir evurusted n’eo ket eus ar bed-man ;
Poaniomp dont d’an Nenvou ’vit kavet anezan ! ô.
|