Pajenn:De Carne - Danevellou a Vreiz, 1922.djvu/84

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


— Edoun ouz da c’hortoz evit hen ober, va faotr.

Ha Peronig a laka an itroun war varc’h, adre e gein, E kreiz ar ster pe dost : Ha te oar piou oun ? eme an itroun.

— N’ouzoun ket, mez e doare eun itroun vras o’ch, ha galloudus.

— Ya, zur, galloudus ha spountus, rak e reer ar Vosen ac’hanoun.

Ha Peronig a lamm gand ar spount, tostik tost d’ezan koueza er ster.

— N’az pez ket a aoun razoun eme an îtroun. Ar c’hontrol beo eo. Me a roio d’it eur skoazel vras. Ro an aval da zibri d’ar c’helc’hier, mar gellez. Neuze ne vezo mui divarvel ; n’em bezo ken tra da ober nemet her steki. Mervel a rai raktal.

— Ha penaos e c’hellin gounid ar vasin aour hag ar goaf diamant ?

— Ar vleunen a c’hoarz a zigor kement dor zo.