Un hoareiz bér
Houat ha Hoedik e zou diù inizennig vihan é kreiz er mor bras, ur pemp lèu benak doh en doareu ha tro-ha-tro de uigent doh Guéned.
Ol er goazed ag en inizenneu-zé e zou pisketerion ; eùé, er béleg é peb hani anehé e zou ar un dro, er liésan ataù, person, kuré, mér, adjoént, sekretér, tavarnour, marhadour butun, marhadour tempzereh (épicerie) ha treu aral ; d’er hours mé konzan d’oh ataù.
Ur blé, édan gouil Nédeleg, é inizen Houat pé Hoedik — lakamb Hoedik, en dra-zé ne hrei ket nitra d’oh na d’ein eué — er person e chomas klan get er grip hag er pas, él lod kaer dré-zé er blé-men, ha goudé get er goal amzér, hag en aùelaj n’hellas ket monet betag Guéned de glah, get en Eutru Eskob, é hourhemenneu eit er blé neùé. Neoah, chetu paset miz genvér, huavér, hag en amzér ne chanj ket, hag en hoareiz e zou tost pen dé guir, revé é almanak kôh doh péhani é labour berpet e lar é ma sul er lard er sul ketan de zonet.
Afé ! goaharzé. En dé érauk er sul-sé, d’er sadorn, chetu ean oeit de Huéned get bag ur pisketour. Arriú é kér ean huél en dud dré er ruieu get brahadeu loré.
« D’émen, emé en Eutru person, e houlen ean get unan benak, é bet hui get er loré-zé ? »
« Gout erhoalh e hret Eutru, emé un dén mat, é ma sul er loré arhoah. »
« Sul er loré arhoah ! e lar er beleg dré é chonj, ha me oé mé é klah sul er lard. »
Person Hoedik ne dardas ket é Guéned en dé-sé. Mal e oé dehon difré. Ha ean d’er gér fonapl él mé oé deit, é bag er pisketour, kentéh él men doé guélet en Eutru Eskob ha prénet un almanak neùé.
En dé arlerh én overen bred, ean lar d’é dud :
« Me zud vat, déh hemb kin em es gellet monet betag Guéned de glah gourhemenneu hag avizeu en Eutru Eskob. Allas ! mem bredér ha me hoérezed, manket hun des a ziarben en hoareiz béniget. Hiniú é ma sul er loré ha me chonjé, revé me almanak ag er blé paset, é oé sul er lard. Ama ! me zud vat, ne vern ket, ben dimerh é vou merh er lard ; ben dimerhér, merhér er ludu ; diguénér, guénér er groéz ha ben disul, sul Vask ha ni vou arriù ar un dro get er réral. »
Chetu penaus é inizen Hoedik é hes bet ur blé hemb hoareiz erbet.
« Ha, ha, ha ha ! e hras er gomér Mariana pem boé achiù get me istoér, é parréz Laoulan él er parrézieu aral ne vé ket groeit kin en hoareiz tam guel eit ne oé groeit er blé-sé é inizen Hoedik, ha nen dé ket na guel, na iahoh, na gaillartoh en dud eit en dra-zé. »
« Penaus e fautehui ? e reskond er handerù Job get ur voéh huerú, pen dé guir nen des mui meit tud-kafé groñnet get gloan ; linjet ou halon get er sukr ken en dint hantér pousif. A ! malachkoed ! konzet d’ein ag en dud kôh guéharal, er ré ioud silet ha bara segal — ur medad krèu hed en dorh — ha dillad lién. Er ré-zé ne oé ket ou halon étré ou zreid. Er ré-zé ne zoujént ket un hoareiz na deu eùé. Nann ! malachkoed ! en ur skoein ken start é zorn cherret ar er golé-taul ken e chomas blaoahet er gomér Mariana. »
En ur hobér « pouhou ! pouhou ! » eit distag er hlor hag er sukr, me reskond dousigeu : « Guir e laret kanderù. »
Job Chulad.