Trede quevren - An decvet Chabistr
Youen-Yan-Lois Derrien, 1779-1792 (?) (p. 207-210)
Penaus e tleomp beza sourcius ha non pas presset nac hastet en hon afferou hac en hon occupationou.
R sourci hac an diligeanç, pehini a dleomp da gaout en hon afferou, a so dishènvel dious an inguietud, an hast hac an ampressamant. An Élez o deveus sourci eus hor silvidiguez, hac a zeu d’e frocuri gant dilijanç ; mæs evit quemense n’o deveus inquietud nac ampressamant ebet : rac ar sourci hac an diligeanç a so conform d’ar charite pehini o deveus evidomp ; mæs an inquietud, an hast hac an ampressamant a ve toutafet control d’o eürusdet ; dre ma c’hell ar sourci hac an dilijanç beza accompagnunequeat gant ar peoc’h hac ar repos a speret, ha non pas an inquietud ha nebeutoc’h c’hoaz an hast hac an ampressamant. Bezit eta sourcius ha dilijant e quement tra ho pezo da
ober en etat ma zouc’h galvet gant Doue ; rac pa zeo e brovidanç e deveus ho carguet eus ar servich hac an occupation-se e fell dezàn en em acquittac’h ebarz gant ur sourci bras, hoguen mar de poiTibl, na zeut quet d’en em droubli en ho labour hac en hoc’h affer gant an inquietud, an hast hac an ampressamant oc’h e ober, rac an hast-se a zeu da dènvalaat ar ræson hac ar jujamant hac ho c’hampeich memes da ober ervat ar pez ma en em bressit de ober.
Pa reprenas hor Salver Santes Martha, e lavaras dezi ; Martha, Martha, en em inquieti, hac en em droubli a rit gant cals a draou. Ha c’hui na vell, ma na vise nemet sourcius hepquen ne vise quet en em droublet hac en em inquietet hoguen abalamour ma quemere re a bres hac a her e teue d’en em droubli ; hac e quenver an dra-se oa e reprene hor Salver. Ar glao bian pehini a gouez pæsiblamant var an douar a zeu d’e renta druz hac abondant e lousou hac e grun, mæs ar glao bras, pehini a gouez a strounç hac en her, a so inutil ha domachus memes d’ar froueziou eus an douar. Jamæs un dra great en her hac en hast, ne vez great mat. Ret eo depeich a doug-cam. Nep a ya en her hac en hast, eme ar Fur, en em laca e danger da goueza o heurta e dreid : abred aoualc’h e reomp hon affer, pa er greomp ervat. Mui a drous hac a bres a vez gant ar guenan bras pe ar bourdounennet, eguet na vez gant ar re vunut, ha cousgoude ar bourdounennet-se ne reont nemet ar c’hoar, hac ar guenan munut a ra ar mel : evelse ivez ar re pere a zeu d’en em inquieti gant ar pres hac an trous a vez ganto en o labour hac en o affer, ne reont jamæs na cals nac ervat, hac eleac’h ober mel nemet coar ne reont.
Ar c’helien n’hon incommodont quet dre an effort, mæs dre an niver anezo : evelse an afferou bras n’hon troublont quet quement, evel ma ra ar re vunut pa hor bez niver anezo. Recevit eta e peoc’h hac e repos an afferou hac an occupationou, pe ar servich hac al labour a erruo gueneoc’h, ha liquit ho poan da ober an eil tra varlerc’h eguile gant urz ha gant ræson : rac mar falvez deoc’h o ober oll en un taul-cont, hac hep urz ebet, e reot effortou, pere ho foulo hac a lacaï ho speret da languissa ha peurvuia e choumot accablet gant ho pres hep avanç netra cousgoude. Hac en hoc’h oll afferou en em abandonit antieramant d’ar brovidanç a Zoue, pe diouz hini hepquen e repand an issu mad en hoc’h oll desseinou : labpurit cousgoude pæsiblamant eus ho costez evit cooperi gant ar brovidanç, ha neuse credit, mar hoc’h eus lequeat mad ho fizianç e Doue, an issu pehini a erruo, vezo bepret ar profitapla evidoc’h, pe c’hui er c’haso droug pe c’hui er c’haso mad hervez ho santimant hoc’h-unan.
Grit evel ar vugaligou, pere a zalc’h crog en o Zat gant un dourn hac a gutuil mouar gant eguile ahed ar c’harz ; evelse ivez o testum hac o vania madou ar bed-mâ gant un dourn, dalc’hit crog ato gant eguile e dourn ho Tad celestiel, o trei ho speret hac ho calon ountâ aviziouigou, evit guelet hac en so agreabl dezàn ar pez a rit. Ha liquit evez mad dreist peb-tra na ziscrocac’h eus e zourn hac eus e brotedion o sonjal destum ha cutuil davantaich : rac mar deu d’ho lesell gueneoc’h hoch-unan, ne reot quet ur c’hamet hep coueza var ho fri. Me a fell din lavaret, Philotee, pa n’o pezo nemet afferou hac occupationou comun hac ordinal, evel ma ve ho servich hac ho labour, pere ne choulennont quet un application vras nac un attantion gre, ma sonchot neuse mui e Doue eguet er pez a riit : ha pa vezo a quer bras cousecanç hoc’h afferou hac hoc’h occupationou, ma c’houlennint hoc’h oll attantion hac hoc’h oll studi evit o ober ervat, e sonchot e Doue aviziouigou da viana evel a ra ar re a vez e beaich var ar mor, pere evit mont etrese an douar ma teziront mont, a sell mui ouz creac’h etrese an Eê, eguet ouz traon eleac’h ma vagueont ; evelse Doue a labouro gueneoc’h, enoc’h, hac evidoc’h, ha ho labour a vezo heuliet gant cals a gonsolation.