’Barz en parez Sant Serve war vordig Mene-Bre,
’Zo eur c’habiten yaouank o sevel eun arme,
’Zo eur c’habiten yaouank o sevel eun arme,
Me’m eus eur mab, Silvestrik, ’zo o vonet ive.
Me ’m eus eur mab Silvestrik, ha n’am eus nemet-han ;
N’eus soudard ’barz ar vanden a gareur evel-t-an !
Me am bo ar vadelez da vonet d’hen goulen,
Gant kalz a dud a feson digant e gabiten.
Ar c’habiten p’hen klevas da zelaou ’zo chomet :
— Ganec’h, denig ansien, me a zo saouezet !
Fellout d’ec’h trompla ’r roue, ha kaout e zoudarded ?
Touchet hen eus an arc’hant, d’an arme renk monet !
» Pa rofac’h d’in pemp kant skoed, n’ho po ket anezan.
Na eus soudard er vanden a blij d’in evel-t-han. »
— Adieu eta, Silvestrik, er giz eur mab prodig !
Ma vijac’h chomet er ger, ni vije pinvidik ! »
Pa oan me en Roz-Julou, em gwele kousket mat,
Me gleve merc’hed ’r Roudour o kana zon ma mab
Ha me ’trei eus ar voger, hag o kommans goela :
Aotrou Doue, Silvestrik, pelec’h out-te brema ?
Marteze te zo maro pemp kant leo diouz-in,
Taolet da eskernigou d’ar pesked da zibri !
Taolet da eskernigou da zibri d’ar pesked,
Ma vijent ganin, brema, me ’m boa ho briated !
Me ’m eus eun evnig bihan du-man, en toul ma dor,
’Barz ekreiz tre daou vean, en eun toul ar vogor,
’ Barz ekreiz tre daou vean, en eun toul ar vogor,
Tromplet eo ma spered mar n’ema ket en gor…
— Na te, ma evnig bihan, te az eus diou-askel,
A nijfe dreist ar mor bras, o ya ! dreist ar mor pell ?
A nijfe evidon me betek pen an arme,
Da c’houzout hag ema Silvestrik en bue ?
————
— Demad d’ec’h c’houi, Silvestrik, demad doc’h a laran.
— Ha d’id ive, evn bihan, pa ’z out deut bet aman.
— Me zo digaset ama gant ho tad dezolet,
Hag a lavar, Silvestrik, ez eo c’houi ’zo kiriek !
— Diskennet, evnig bihan, diskennet war h’ taou droad,
Ma skrivin dec’h eul lizer da gas d’ar ger d’am zad ;
Ma skrivin dec’h eul lizer da gas d’ar ger d’ezhan,
’Barz daou vloaz a hirio e vin arru gantan… »
————
Pa oa an tad dezolet o ober e ganvou,
A oa e vab Silvestrik ’n toul an nor o selaou
— Na seset, tad dezolet seset c’houi da wela ;
Sellet ho mab Silvestrik a zo arru ama !… »
Air chanté par M. Le Boulc’h, Scrignac (Haute-Cornouaille) Texte de diverses provenances