Eun dê ar raz demeus a gêr
A yez da gemeret an ér.
Pa voa var ar maez o pourmen
E teuas raz ar villajen
D’e fedi da zont da goania
Evit en em divertissa.
Pa voaint eus an dol azeet
E voe varnei tout servichet
Qement sort a vad e devoa
Evit passeal ar goanvàn ;
Hac e voent tout gollonteret
D’eun hostis qen bras recevet.
En obstant da ze e re clem
Deus paourente ar villajen,
Ma re cals a veuleudio
D’an ambondanç eus ar c’herio.
Da approu ar pez a lare
E ped eben da zont ive.
Dont a rejont ’ta d’ar banqet
Pehini a voa preparet.
A greïs ho cher, efàn, dibri,
An or a zeu da zigeri.
Neuse e commanças morc’het
Da c’houd pelec’h mont da guzet.
Raz ar villajen ne voa qet
D’ar sort spouroun accustumet :
Pa ne voye doare al lec’h,
Deus en em denn e devoe bec’h.
Pa voa ar mevel sortiet,
Raz qêr souden so retornet
D’an dol, ma c’halv e c’hompagnon.
Eben ne voa qet fin d’e c’haon.
Dont a ra, non pas assuret :
Digant eben e deus goullet
Hac alies e c’harue
Perillo ha spont evel-ze.
De ebet, emei, ne vanqer :
Alies memeus goas danjer,
Ha dre ze, certen, emezi,
N’en dê qet red qemer sourci.
Ar raz demeus ar villajen
A laras neuse evellen :
Certen, emei, ma n’an dê guel,
Eus muyn a vestl evit a vel.
Dre zoue logot m’en avanç,
Guel eo ganèn caout assuranç
Ha beva gant ma faourente,
Evit caout chagrin evel-ze.
Ne blich din da ambondanço
Gant da biril ha sourcio.
Sans moral.
Apparanç en deus ar mado
E ve cals volupte ganto ;
Mæs mar qeret sellet er font
Ho pezo poan o caout ho cont,
E voelet cals a pirillo,
A hoeroder, a jenamancho.
Cals a dud gant pinvidiges
N’int bet na ne voint biqen êz.
