Quenta quevren - An eil Meditation hac an decvet Chabistr

Frañsez a Sal

Introduction d’ar Vuez devot

troet gant Charlez ar Brizh.
Youen-Yan-Lois Derrien, 1779-1792 (?)  (p. 35-38)

---

AN EIL MEDITATION

hac an decvet chabistr,

Var ar fin p’evit hini ez omp crouet gant Doue.

Preparation da vedita.

1. En em liquit e presanç Doue.
2. Pedit-èn ma hoc’h inspiro.

Considerationou ha Reflexionou.

1.
DOue en deveus ho lequeat er bed-mâ, non pas ma en devise izom ebet ac’ha-noc’h, c’hui pehini a so toutafet inutil dezàn, mæs hepquen evit exerci e vadelez en hoc’h andret, o rei deoc’h e c’hraç hac e c’hloar ; hac evit quemense en deveus roet deoc’h an entendamant evit e anaout, ar memor evit ma ho pezo coun anezàn, ar volontez evit e garet, an imagination evit en em represanti dirac ho speret e vad-oberou, an daoulagat evit ma vellot e ouvrachou admirabl, an teaud evit ma er meulot, ha toudememes ar faculteou-all pere en deveus roet deoc’h evit ma en em fervichot anezo evit e c’hloar hac evit hoc’h avantaich hoc’h-unan.

2. O veza crouet ha lequeat er bet-mâ evit an intention-se, e tleit rejeti hac evita quement action a so countrol da guemense, ha disprigeout evel actionou vean hac inutïl ar re pere ne fervichont da netra evit ar fin-se.

3 Considerit ar maleur eus ar re pere ne songeont quet en dra-se, hac a vèv ec’his pa gretent penaus ne vent crouet nemet evit batissa tiez, evit ober planteiçou, evit destum madou hac evit ober badinerez.

Affectionou ha Resolutionou.

1. En em humilïit, o rebeich deoc’h hoc’h-unan pe guer miserabl ouc’h bet, n’ho pe songet nemeur pe vorse-tout en traou-mâ.

Allas, eme viot-hu, pe en tra e songen-me, va Doue, pa na songen quet enoc’h-hu ? Peveus a dra em boa-me memor, pa n’am boa quet a vemor ac’hanoc’h-hu ? Petra a garen-me, pa n’ho caren quet ? Allas ! ne dlien clasq nemet ar virionez, ha ne heulyen nemet ar vanite, hac e servichen ar bed pehini a so great evit servichout din.

2. Detestit ho puez tremenet. Me a renonç deoc’h, songesonou vean hac imaginationou inutil ; me ho tisavoue, traou detestabl hac impertinant, pere a zeue diaguent em memor. Me a renonç deoc’h, caranteziou infidel ha mignounaichou fall, servichou collet, gratificationou miserabl, faveriou ingrat ha complæsançou geinus.

3. En em gonvertissit ouz Doue. C’hui eta, o va Doue, va Salver, c’hui hoc’h-unan a vezo hivisiquen an objet eus va songesonou. Non, biquen mui ne appliquin va speret e songesonou pere a ve disagreabl deoc’h ; va memor en em occupo bemdez eus ho madelez infinit pehini hoc’h eus exercet em andret gant quement a zouçder. C’hui vezo ar blijadur hac ar joa eus va c’halon hac ar garantez eus va oll affection.

Racse’ta em bezo cas hac horrol pelloc’h ouz an ambarassou hac an amusamanchou-se ma en em occupen ganto, ouz ar bagatelezou hac an exerciçou vean-se ma c’himpligen va amser ganto, ouz an affectionou hac an attaichou fall-se ma zoa va chalon angaget enno. Hac evit dont a-ben d’en em zisober anezo, m’en em servicho eus ar remed-m’ar-remed hac eus ar voyen-mar-voyen.

Conclusion.

1. Trugarecait Doue pehini en deveus ho creat evit ur fin quen excellant. C’hui hoc’h eus va great evidoc’h, va Doue, evit ma chouissin eternelamant eus ho cloar infinit. Peur ho trugarecaïn-me hac ho meulin-m’eta ec’his ma tleàn e ober ?

2. Offrit. Me a offr deoc’h, o va C’hrouer quer, an oll affectionou hac an oll resolutionou-mâ gant va ene ha va chalon tout-antier.

3. Pedit. Me ho suppli, o va Doue, da gaout agreabl va desirou ha va vœuou, ha da rei ho penedidion santel d’am ene, evit ma hillin o accomplissa dre ar merit eus a c’hoad ho Map a so bet squillet var ar Groas evidon, &c.

Grit bremâ ho Poquet spirituel a zevotion