Penaus é ma ret hum gomportein gaudé en dout cavet arré Jesus

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 144-149)


CHAPISTRE XVI.
Penaus é ma ret hum gomportein goudé en dout cavet arré Jesus.


ER SERVITOUR.


CAVET e hoès enta arré Jesus, ô Mari ! Hui en degas guenoh de Nazareth. Péh ur bonheur e hoès-hui ! En Ælet memb en dès ivi dohoh.

Guet péh sourci, ô mam carantéus ! ne oarnehet-hui er hroaidur divin-cé, a béhani é hoh carguet. Péh ur soin ne guemérehet-hui a nehou !


Mari.

Me mab, ur bonheur bras é én effet en dout câret Jesus, ha ne zeliér ancoéhat nitra eit er honservein perpet.


ER SERVITOUR.

Pligéet gueneoh, Guirhiés santel, anseignein deign hui-memb er péh a zelian gobér éit ne gollein quet mui er mad souveræn-zé.


Mari.

Me mab, examinet guet soin er péh en dès pelleit Jesus dohoh, ha petra a zou bet caus deoh en dout bet er malheur de gol é hræce ha d’hou pout ean aveit annemis.

Ne hoès-hui commancet dré hum zihoustein ag er chervige, ha dré hum rantein cablus a galz a vanquemanteu péré en dès ean laqueit de yeinnein dohoh ?

Dré el lizidantet-cé, péhani a ra deoh manquein d’hou tevérieu, é en hum saüe a nebedigueu er vur a zisparti a laquet étré oh ha Jesus.

Ne hoès-hui mignonet énoh ur goal inclination benac, é léh hé mouguein quentéh él ma hoès hé santet é allum én hou calon ?

A p’en dès Doué goulennet gueneoh er sacrifice a vara dra doh péré e oai rai staguet hou calon, ne hoès-hui refuset er gober dehou !

En hani a refus dehou er sacrificeu a oulen hum dèn a zan é brovidance special, péhani hun goarn hac a bara doh omb a gouéh ér pehet.

Mar hanaüet é ma quement-cé, pé un dra-benac aral, é en dès laqueit Jesus da bellat dohoh, quêrhet bet er ourien ag en droug : ne vou meit é trohein er ourien ag en droug é parrehet doh t’ou.

Éhuéheit guet mui a sourci arnoh hou ç’hunan. Goarnet hou calon guet en ol soin possible. Ne lausquet d’antréein én hi nitra a éellehai displige de Zoué.

En disterran faut er galon hé laca én dangér. Én ur gonservein er galon, é conservér ehué buhé en inean.

Beoh fidei én treu distér, guet eah ne zeoh de vanquein én treu a gonséquance. En disprisance ag er fauteu distér a gondui a nebedigueu d’er fauteu bras.

Jesus ne vèn quet ag ur galon partaget. Ean en dès groeit hou calon antiér aveit ou, ean a vén hi fossédein én antiér.

Er fauteu distér-zé ar béré é passet quen æz, me mab, hac a zou sellet èl nitra guet quement a ineanneu lâche, a bella a nebedigueu doh Jesus, hac er pella ean-memb a nebedigueu.

N’hou separant quet doh t’ou ; mæs ind hou tougue de guement-cé. Ean ou sel èl mercheu a yeinnion, hac er yeinnion a vihanna en nombre ag é hræceu.

Er fidélité a antreten er garanté tinér a zou étré calon Jesus ha hani en dén just.

Hum gonduyet é quevér Jesus él ma tesiret m’hum gonduyou én hou andret. Hui a zesir ma scùillou arnoh ol er binhuidigueah ag é garanté, digueoret-dehou ol el ledantet a hou calon.

Ma n’er hâret hemb partage, n’er hâret quet erhat. Er péh a ret a hou caranté d’en treu aral el laca de vout jalous.

En disterran conze a berh unan-benac a gârér a zou receuet mad. Receuet guet er memb disposition a garanté hac a fidélité inspirationeu Jesus, hac a pe ra deoh, dré é hræce, er moyandeu de bellat doh er pehet, hac a pe ra deoh er moyandeu d’avance ér vertu.


ER SERVITOUR.

O Guirhiés Vari ! hui péhani a hanavas parfætemant petra é caranté ha fidélité, m’espér, dré er secour a hræce Jesus, a oulennehet aveit on, é profitein a hou instructioneu.

Mæs souffret, Guirhiés santel, ma larein deoh un dra a zougean : quer goann èl ma on, n’em bou-mé er malheur de gol hoah Jesus ha d’er hol memb aveit jamæs ?


Mari.

Me mab, requis-é ma tougeoh quement-cé ; hac a pe n’hou pehai quet en dougeance-zé, mé asséehai hou lacat d’en dout-hi.

Ne faut quet neoah ma heï beta hou troublein ; mæs hui a zeli én ur zougein en dout confiance.

Groeit a hou tu er péh a éellehet gobér eit derhel mad é caranté Jesus, ha gorteit ag é vadeleah er græce ag er bersévérance.


ER SERVITOUR.

Tristet un dra é, ô me mam carantéus ! aveit un inean péhani ne zouge nitra quement èl col er bersévérance, ha de béhani ne ra quet Doué de hanaüein a ean a zalhou mad bet er fin pé ne reï quet.


Mari.

Me mab, ol er-ré a zou hoah ar en hent, de laret-é, ér vuhé-men, a zou èl oh én arvar. Doué en dès ean vennet èl-cé guet eah ne gouéheoh ér pehet a brésomption.

En arvar-zé é péhani é hoh a zeli hou terhel én humilité ; hou lacat d’hum zefiein a hanoh hou ç’hunan, ha d’obér hou salvedigueah guet eah ha dougeance.

N’en dé meit én nean é éellér bout hemb dougeance, hac en dout en assurance a vout perpet guet Jesus.

————