1. — Gwall abred e vezo great ho tro er bed-man ; gwelit eta e pe stad emoc’h. Ann den a zo hirio, war-c’hoaz n’her gweler mui. Pa vez eat kuit a-zirak hon daoulagad, ec’h ankounac‘haomp anezhan buhan.
Nag hen zo aon den dall ha kalet he galoun ! Ne zonj nemet er pez a zo breman, hep sellet tamm oc’h ann traou da zont. Enn hoc’h holl oberiou hag enn hoc’h holl sonjezonou e tlefac’h beza e-c’hiz ma ve red d’e-hoc’h mervel dioc’h-tu enn deiz-man. Ma ve glann ho kaloun, n’ho pe nemeur a aoun rak ar maro.
Gwelloc’h e ve d’e-hoc’h en em viret oc’h ar pec’hed eget ne ve tec’het dioc’h ar maro. Ma n’emoc’h ket enn eur stad vad enn deiz-man, penaoz e viot-hu enn deiz war-lerc’h ? War-c’hoaz a zo eunn deiz da zont, eunn deiz war var eo. Ha gouzout a rit hu ha c’houi a vevo warc’hoaz ?
