Ma teuje da reï din an alc’hoeo a guer ;
Hac en deus refuset ac’hanon deus a ze,
Hac evit peamant me meus bet e vuez.
Va breur, pec’het oc’h eus ’tont laza ar Gouarner
Ha voa eun den honest mar boa den er c’hartier,
Ha ramassi mado an dud er fesson ze,
Ennez a zo eur c’hrim grevus dirac Doue.
Va breur, en em drompla a ret voar ar poent-ze.
Quement zo er bed-man zo crouet gant Doue
Evit servich an den, ha rac se e c’hellen,
Pa zon den puissant, quemeret hep goulen
D’am servigin queit ha ma vin er bed-man,
Rac goude ma maro n’am bo ezom netra.
Va breur, c’hoas eur veach, reprenit ar goms-se
Ha sonjet er maro ordrenet gant Doue
Quement a zo crouet gant Doue er bed-man
A ranco tout mervel, an dra-ze zo patant.
Daouest en pez stat red vo dimp finissa !
Rac se, me ho suppli, deut da zonjal ennan ;
Capabl vezo m’er goar dont d’ho convertissa,
Rac Doue hon Zalver en deveus lavaret :
Nole mortem peccatoris sed magis convertatur.
Doue ne ordren quet laza den er bed-man,
E oll blijadures ma teufe da veva.
Ne gomzet quet a varo, me ho suppli a ze,
Enes a zo eun dra lestan din a goste ;
Doue a lez an den bepret en liberte.
En em drompla a rit, allas ! ho cridi ze :
Considerit, va breur, gourc’hemennou Doue
Ha tachit da regli dionte ho pue ;
Songit, me ho suppli, pa oc’h eus o disquet,
Ne dal netra ho gout ma na vent observet.
Miserabl eo an hini a zo deut voar ar bed
M’ar deu d’ho transgressi, sivoas dre eur pec’hed.
