Pajenn:Terrien - Aviel revé St. Maheu.djvu/82

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
69
PENNAD XVII.

quéit e vein-mé goanvus a han-oh ? Digasset er pautr amen d’eign-mé.

17 Ha Jesus e rebréchas en droug-sperèd, hag er hassas quit ; hag er pautr e oé gùelleit tehou arh en ær-zé.

18 Nezé en disciplèd e tas de gavouèt Jesus a dû, hag ind e laras dehou : Perac ne hun nès chet ni ellet er hass quit ?

19 Jesus e laras dehai : Diarben hou tisgredereah. Rac, é guirioné m’el lare d’oh : Mar hou pehé fé él ur granen zézeu, hui e larehé d’er mané-zé : quêrhet d’en tu hont, hag hum tennein e rehé ; ha nitra ne véhé dihuellus aveid-oh.

20 Mæs er er ré-men, ne vé casset quit meid dré er beden ag er iun.

21 Mæs pe oent distroeit é Galile, Jesus e laras dehai : Mab en Dén e vou laqueit étré deourn en dud.

22 Hag ind e lahou anehou, hag en drivèd dé ean e sàüou e varhue de vihue. Hag en hum glahari e hrent calz.

23 Ha pe oent deid é Cafarnaüm, er ré ag e zàüé en devér e dostas de Pierre, hag e laras dehou : Hou Eutru, ha ne baie quet ean en devér ?

24 Hag ean e laras : Ia : ha pe oé oeid én ty, Jesus