Pajenn:Terrien - Aviel revé St. Maheu.djvu/113

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
100
ST. MAHEU.

15 A pe huélehet él léh santel en treu blaouahus a béré en dès conzet er Profæt Daniel, en nemb e leine, houyéet.

16 Er ré e vou nezé ér vrô a Jude, téhéent ar er manéieu ;

17 En nemb e vou arh en douén ne zischennéet quet eit quemér nitra en é dy ;

18 Hag en nemb e vou er mæzeu ne zistroéet quet d’er gær, eid gusquein é zillad.

19 Mæs goah d’oh er groagué e vou brazès pé maguerésed én amzér-zé !

20 Pedet enta en Eutru-Doué eid ne vehet quet ret de déhe d’er gouian, pé d’ur sadorn.

21 Rac nezé er gloès e vou quen bras, ma nen dès chet a bet houdé en pen-quetan ag er bed hani haval doh-t’hi, ha ne vou birhuiquin.

22 Hag a pe ne vehé quet berreit en déieu-zé, hanni ne vehé salvet, mæs berreit e veint dré en arben ag en inéaneu difforhet.

23 Mar lare d’oh, nezé unan benac é ma er Chrouist a-men, pe é ma a-hont, n’er hredet quet.

24 Rac guélèd e vou fall Christèd, ha fall profætèd péré e hrei burhudeu quen souéhus me lorbehent, pe vehé guellus, en ineanneu difforhet.