Pajenn:Scopuli - Er hombat spirituel.djvu/161

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
157
Spirituel.

Er memb tra é ag en ol vertuïeu aral peré e zou er fréh ag en trebilleu e zegasse Doué demp, hac e zeliamp cârein sel muihoh m’émant rustoh ; rac er poénieu bras e zou ret quemer eveit ou supportein e secour hilleih eit hun rantein vertuus.

Bemp enta perpet sourcius de vortifiein hun volanté prope, a bout ne vehai meit én un taul lagat un tamic rai gurius, én ur gomps un tamic rai libr ; rac a bout ema gloriussoh er victoérieu e zougamp arnomp én occasioneu bras, er ré e zougamp é ré distéroh e arriue liessoh hilleih.

En eil consideration a behani en hun ès compset deja é, penaus en ol treu peré e arriue ér bed-man e za a berh Doué, hac é volanté é ma rehemp hun profit a nehai ; rac deusto n’eller quet laret en ur gompse just ha dræt cair, a zivoud ur ré benac ag en treu-zé, èl hun péhedeu, pé ré er réral é tand a Zoué pehani e gassaa en droug, gùir é neoah émant a nehou én ur certæn fæçon, pen dé gùir é lausque commettein er péhedeu-zé, hac é èll agrên ou ampêchein, ha n’er groa quet. Mæs eveit en afflictioneu peré e arriue guenemh pé dré hun faute, pé dré valice hun ane-