Or c’herent o deuz chenchet abaoue zoc’h partiet,
Ny eo an daou malheurussa zo gant Doue crouet.
— Ma mestres ! ma mestres ! nam zisconsolet quet,
Car me a meus eur galon a zo tener meurbed
Me zo eun den yaouank, tistrei deus an armeio,
A meus souffret dija nomb bras a dourmancho.
— Mes ebars va oll chagrin me a nom gonsole,
Pa teu sonj din ac’hanoc’h, va dous, [va] c’harante,
Ha bremen, va mestres, ma vezemp separet,
Gant eur baret avel, me a vo discaret.
— A posubl e ve eta, a mefemp meritet
Deuz a beurs or c’herent, un dra quer cri meurbed,
Deus guenin-me d’an illis, bezemp on daou fidel :
Iamp d’ober or fromesse, dirag an Aviel.
— Neuze ni bedo Doue, hag e Vam beniguet,
Da rei da dout or c’herent sclerijen, var ar sujet
Demeus ar bromesse a mump-ny on daou gret
Da vevi assemble, queit ha vimp var ar bed.
— Arça eta, den yaouank, me guemer eur loden,
Demeus o c’hol chagrin, a demeus o c’hanken ;
Breman vellan ervad, demeuz o propojo,
Evit on separi, neus nemet ar maro.
— Et breman d’ar guer, a me ia ive,
Ac informomb or sud, deus bolonte Doue,
A ben dissul d’abardaë, dan eur goude creiste,
— N’y nom gavo asambles da gonta on doare.
— N’y nom gavo asambles lec’h a mump goulennet
Sclêrijen digant Doue, hag e Vam beniguet.
Laromp breman eur Bater rog non zispartial ;
Quenavo ta, ma mestres, queno dissul guenta. »
An den yaouank errui bars ty e dad
— Arça eta, va zad quez, silaouit va feden.
Me ia d’espliqua d’oc’h breman va flaneden,
Me ia da lavaret d’oc’h ar pes so erruet,
Ac ar pes a bouez bemde var ma speret.
— C’houec’h vlas so tremenet aboue par ar C’hran
Voa goneet va c’halon gant eur plac’hic yaouank
Gant e c’hamaradezet moa guellet anezi,
Charmet doa va c’halon, gonezet e voa ganti.
An eil guech ma y guellis voa bars illis Sant Per,
Daoulinet ebars ar c’hœur, vis-à-vis dan auter.
