Lavaret a re din neuse dre e ganaouen ;
— Roet din ar paper, ma partiin souden,
— Kers eta, eostic bian, da ziou esquel digoret,
A quemeret an hent da voned da Speyed.
Neur errui bars ar vro, te hei da dy ma mestres,
Ac a gommenso cana e-quichen he frenes,
Te a lavaro dei penaus vec’h digasset,
Deus ar guer a Baris, gant e muia caret.
Dan eur an anter nos erruas an eostic,
Da houl an digor digant ma mestrezic :
— Plac’h youank, emezan, digoret din an or
Me zo digasset aman, gant va sergent-major.
An den yaouank-se, herves a meus clevet,
A zo choazet gant Doue, vit bea da pried ;
Cetu aman eul lizer a neus roet din-me,
Me ia da partiel breman, da gonta dezan o toare.
Ar bloaves mil eis cant tri-ugent ha c’houezec
Ministr ar brezel e devoa decidet
Ministr ar brezel e devoa decidet
A vize bet liberet tout ar blaves unec.
Da ma mestres ractal, me scrivas eur lizer
Evit annonç dezi a voan erru dar guer.
— Arça eta, plac’h yaouanck, a lavara dezi,
Quemered da joaüsted ha quitted da ennui.
Dan decvet a vis dû, a voan partied,
Deuz ar guer a Baris, vit va bro benniguet ;
Neuse e teuas sonch din na demeuz ma mestres.
Evit eun den yaouank, pebeus plijadures.
Neur errui bars ar vro ezon et dy guellet ;
Neur antreal bars an ty, dezy voan non adresset :
— Bonjour doc’h, ma mestres, cetu me bars er vro,
Erru on gant joaüsted, da laqua fin da canïo.
— Laquet breman e ru an dillajou pa gret
Laquet lioua en du, pa voan me partiet.
Laquet breman o torn c’hani ho servicher,
Ma vezimp-ni unisset ar rest deus on amzer.
— Cetu aman eur seïen, evit fin deus or yaouankis,
A meus digasset doc’h, deus ar guer a Baris,
Conservit anezi, gant o coalen arc’hant,
Quen a ieffemp on daou ous tol ar sacramant.
— François ques, va zervicher, eme ar plac’h, neuse,
Na momp quet ar bonheur derrui bars ar point-se,
