Gouelit, koz ha yaouank, skuilhit daerou c’houero
War bez Lammig, lazet en eun doare garo ;
Lazet, siouaz d’ezañ, gant e vrasa mignon,
Mignon faos, ha treitour, ha du-pod e galon.
Dibabit mignoned gant evez, me ho ped,
Ha kemerit kentel er werz am eus savet.
« Brao ! brao ! Frimist, » a hopas al loened. « Deut
brao eo ganeoc’h ar werz war maro Lammig. Gouzout
a rit lakaat ar geriou da zegouezout ».
Ha strakadennou daouarn ha youc’hadennou a dregernas er sal e-pad eur munud hanter. E gwirionez, eur werz kaer he doa savet ar gaerell, ha talvezout a rae youc’hadennou ha strakadennou daouarn. Lagad-Flour an heizez ha Chiboudig ar c’hi bihan a oa an dour en o daoulagad. Ar marc’h Bichar a c’hrizinkas hag ar c’hole Izidor a reas eur « meueu » hir ha truezus, gant ar glac’har o doa.
Pa welas kemend-all. Skouarneg an azen a soñjas : me a zo barz ivez ha me a savo eur werz kalz kaeroc’h eget hini an tammig Frimist-se. Ar strakadennou daouarn o doa hilliget e galon ha lakaet an avi da ziwana ennañ. Sevel a reas.
- « Me am eus savet eur werz ivez », emezañ :
- « A-raok mont da Rom,
- Alanig en doa graet da Lom…
- — Ic’hañ ! ic’hañ ! ic’hañ ! —
- Droug kenañ ».
Hag e krogas da zisplega e bennad :
Ne c’hellas ket an azen lavarout hiroc’h. An holl
