Pajenn:Ricou - Fablou Esop, 1828.djvu/21

( 17 )

Mæs credi ell en assuranç
E ze sur eus e recompanç ;
Rac ma n’e ell qet egile,
Eo certen e c’hallo Doue,
Na ne achapo qet qen pront
Da vonet quit ep caout e goan.

————

FABL 13.

Ar Vran hac al Louarn.

Eur vran, o pourmen dre ar bed,
E devoa cavet eun tam boed,
Ma re eun drous vras er voeen,
Ar prey-ze ganti eus e fenn.
Al louarn, o tremen enno,
A zistroas zeder en dro.
Doue da conservo ep poan,
A lavaras, otro ar vran.
Lavaret a rêr dre ar bed
Ez out duoc’h evit ar peg,
Mæs ennes so eur brut indign :
Mèn a qeo guen evel ar sign,
Caëroc’h memeus evit an erc’h ;
E maint pell tout var da lerc’h.
Mèn dremene amàn gant mal,
Hac eus da glevet o huchal,
Ez oun distroët da sellet,
Ma oun ganet rejouisset.
Mar dê da voes qen excelant