Pajenn:Ricou - Fablou Esop, 1828.djvu/114

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ
( 110 )


Meur a hini, o clascq brassoc’h,
A so queet gant bianoc’h.


————


FABL 92.


An daou Vignon hac an Ours.


Daou zen a voa mignonet bras
Eun ours en ent a rancontras :
O vont evel-ze assambles
Ne zonjent en netra dies.
Unan a bign en eur voeen
Evit deus danjer en em denn,
Hac egile en em daulas
Var an douar, gant eun hast vras :
Ne voele qet esperanç vad
Da alloud en em zauvetâd.
An ours ractal, en eun istant,
A aru tost incontinant
Hac a c’hoeza partout en dro,
Qen couls e fri hac e c’heno.
En da ampech a lecqe poan
Da dremen ep tenna allan,
Hac ep nep zort finvadenno
An ours a zonch e voa maro ;
Rac laret a rer ne zeb qet
James demeus a charoignet.
Ma c’hez quit ac’hane buan,
Hep ober an disterra poan.
Goude ma voa bed disqennet,
An hini voa er voeen pignet,