« Eo te, goude va Doue, va c’harantez vrasa. »
Hag hi, leun a fisians, a respounte neuze :
« Va mignoun, me das kred, pa’z po gwir dirag Doue
« E touez d’am c’haret, evel ma kar eur pried,
« Gand eur galoun ato distag diouz pep pec’hed,
« Gand eur galoun a dro d’ar mad, d’ar feiz ebken,
« E-kreiz al levenez vel e-kreiz ann anken. »
....................
Gwelit diou goulmik wenn, eunn dervez kaer a vae,
O c’hournijal enn ear, ken seder ha ken gae !
A-hed kement traonien, a-uz kement menez ;
Epad ma c’hournijont, e-kreiz al levenez,
Ne c’houzont ket ez euz eur chaser digaloun
Oc’h ho gedal, du-hont, e-kichenn eur c’hoat doun.
Heb dale trouz eunn tenn a glever enn ekleo ;
Ar barez zo tizet gant taol kriz ar maro ;
He c’halounik, siouaz ! gand ar ploum zo draillet,
Hag he lagad ken lemm, kerkent, a zo klozet ;
He gouzouk brema laosk, a-istribill he fenn,
He diouaskel ivez, euz aun Env e tiskenn
Evit koueza d’ann douar, beuzet-holl enn he goad,
He buez kaer, da-viken, eat enn eunn huanad.
Spountet-holl, he mignoun, er c’hoat a zo nijet,
Heb gouzout mui, siouaz ! pe leac’h en em guzet,
Hag enn noz e klever enn draonienn, er menez,
Klemmou truezuz ar par, o ouela d’he barez.
...................
Ni ioa ken eurus hon daou d’en em garet,
Da zonjal e vijemp, eunn dervez, dimezet,
Eur fisians vraz, oc’hpenn, hon oa da veva koz,
