— 102 —
————
D’an Aotrou abad Désiré Goaziou.
E-mesk ar skeudennou a gaera peb iliz,
Bravoc’h n’em eus kavet ’get person Bresnniliz,
Den sounn ha galloudus gant eur c’horf kevatal,
Eur bleo hir ha melen, rouesaet war e dal,
A goueze en e choug ’n eur ober rodellou ;
Eun dremm flamm ha livrin, ken tener ’n e zellou
Ma kreded war an neo lagad Doue paret
P’e weled en aoter, e zivrec’h astennet.
Er gador, ’vid ar pron, e vouez veulodïus
A zigase da zonj eus hon Zalver Jezus
O kentelia ar bobl war venez ar Jude,
Hervez ma tispleg d’eomp aviel sant Vaze.
⁂
Harpet war eur penn-baz, peurvuia diskabell,
Goustadik ez ea, eur breviel ’n e gazel,
Etrezeg ar maeziou, war henchou ar barroz,
Ha d’ar gêr e teue, laouen, d’ar pardaez-noz.
Dreist pep tra e kare paouez er menez Gwenn,
Evel gwechall sant Loeiz en disheol d’e zervenn ;
Eno en em rôe da c’houekter ar zelled,
Kollet en e zonjou war levr digor ar Bed.
Dirazan ’tirede en eur fichal o lost
Chas-denved ar grec’hien rak-tal m’e welent tost.
Ar maout, kouls hag ar c’havr, en o mouez enkrezus,
’Wazonie en o c’hiz da zervicher Jezuz,
|
- ↑ An Aot C.
