atel Mancini a oa ganet en Piz, en blaveziou divezan ar XIVet kantved, a dud a zoujanz Doue.
Evit senti ouz he zad, e timezas, hag e oe skouer ar priejou kristen. Daou vugel he devoe, mes an daou êlig-ze a nijas d’ar baradoz arôk m’he devoe ive ar rann-galon da goll he fried. Gouelan a reas d’ezan pell, hag er beden hepken e kavas louzou da barean he glac’har.
He zad a reas d’ezi dimezi eun eil gwech d’eun dijentil eus a Biz. Doue a vinnigas o eured, hag a roas d’eze pemp merc’h hag eur mab.
He c’harante evit ar beorien a oa dispar, ha den reuzeudik ebet ne skoas war he dor hep bezan selaouet. Plijadur a gave, dreist-oll, pa c’halle bezan war-dro ar glanvourien, o louzaoui o gouliou, hag o rannan etreze, gant aluzen ar c’horf, aluzen ar c’homzou mat. Lakat a rê al levenez da ziwan er c’halonou ar muian glac’haret.
Diou skeul a gas d’an nenv, eus ar bed, kristenien,
Unan an aluzen, hag an eil ar beden.
Daoust pegement a breder a renke kemer gant he ziegez, Katel a gave amzer d’en em unani alïes gant an Otrou Doue dre ar beden.
Mes Doue a felle d’ezan kreski he zantelez oc’h ober d’ezi bale dre hent ar groaz. Koll a reas, en berr amzer, he c’houec’h krouadur hag he fried.
Adalek neuze, ne glaskas en em harpan war netra ken nemet war Galon-Zakr hon Zalver Jezuz-Krist.
Ober a reas le da yun peder gwech er zun, da skourjezan bemde he c’horf, ha da gousket war eun dornad keuneud. C’hoantât a reas ive labourat gant he daouarn evit gonid he bara ha hini he feorien.
En amzer-ze, santez Katel a Zienn a deuas da Biz, d’he sklerijennan ha d’he c’hennerzi. War he ali, e wiskas saë ar binijen, en Urz sant Dominik, ha neuze e kemeras an hano a Vari. Bezan e oe skouer he holl c’hoarezed. Ne gave netra re diês d’ober ; da varo al leanez santel, Klara Gambacorti, e oe laket da superiorez gant an holl leanezed.
Adalek neuze en em droas muioc’h evit biskoaz gant ar beden hag ar binijen. An devosion a gare ar muian
