puns sec’h ; pevar miz en be e dad ; goude eur vue hirr ha strafuilhet, seurt ne weler ket, e varvas en peuc’h en e wele, en Alexandri, er bla 373.
Athanas a oa eun den dispar ; eun den hag en devoa lagad da welet buhan ar sklerijen war bep tra ; eun den, hag evitan da vezan klasket trabas outan, a-gle hag a-zeou, a veze bepred difazi ar skridou a zave ; eun den hag en devoa penn. Karet a rê e bobl, hen kare ive evel eun tad ; karantezus a oa evit ar bec’herien hag an heretiked, pa wele enne eun neuden eun bennak ; mes spontan rê prezegerien ar gaou hag ober aon da bennou-bras an douar, p’en em lakent da dispenn gwiriou an Iliz.
Dre e spered dispar hag e zantelez, Athanas a oa deut da vezan, en gwirione, roue ar bed kristen.
N’eus goulenn ebet hag on defe kement a ezom da gaout eur respont skler ha frêz hag ar goulenn-man : Jesuz-Krist hag hen a zo Doue, ya pe nan ?
I. — Ya ! Jezuz-Krist a zo Doae. Kement-se a zo anat dre ar pez a dremenas arôk e zonedigez er bed-man.
Hano a oa anezan, gant Adam hag Eva, war dreujou baradoz an douar.
Skrivet oe e vue pempzek kant vla arôk e c’hinivelez.
II. — Jezuz-Krist a zo Doue. Kement-se a zo anat dre ar pez a reas epad ma oa war an douar.
a) Grêt en deus miraklou. Laket en deus an drouk-sperejou da vont eus ar c’horfou perc’hennet gante ; troet en deus an dour en gwin ; laket ar bara hag ar pesked da greski ; gourc’hemennet d’an avel bezan sioul ; kerzet war ar mor ; pareet en deus tud lor, tud dall, tud bouzar, tud mut, tud notet ; laket en deus mab intanvez Naïm, merc’h Jaïr, Lazar Bethani, da zevel eus a varo da veo ; savet eo bet e-unan eus ar be hag en em ziskouez en deus grêt d’e ziskibien, leun a vue.
b) Grêt en deus profesiou, diwar-benn ma tlee mervel ha sevel eus ar be, d’an trede de ; diwar-benn e ziskibien hag ar brezel a vije grêt d’eze ; diwar-benn e Iliz hag he galloud d’en em ledan dre ar bed ; diwar-benn e vro hag an darvoudou spontus a dlee digouezout ganti ; ar profesiou-ze holl a zo deut da wir.
c) Savet en deus eur gelennadurez. Den ne gomzas biskoaz ken uhel ha ken splann, evel ma reas, war gement tra a dle gouzout au den ; ar re o deus heuilhet e gomzou a zo ken skedus o bue, ha m’eo tenval hini ar ro a vev c’hoaz er-mêz eus e lezen.
III. — Jezuz-Krist a zo Doue. Kernent-se zo anat dre ar pez a c’hoarvezas goude e dremenvan. An Ebestel a embannas e hano hag a ziazezas e Iliz en o gwad ; ne varver ket abalamour da zorc’hennou goullo.
Konversion ar baganed ha dismantr ar Judevien a ziskoue eo Jezuz-Krist ar sklerijen a c’hede ar boblou, hag eo deut war an douar da glozan an Testamant koz ha da zigeri an Testamant neve.
