bara hag amanenn, ha ma c’hellit un toullad
gwenneien, hag ivez ur bedenn evidon ur wech an
amzer...
O ya vat, biken n’ankouain ac’hanoc’h... Gras deoc’h, ec’h eomp da vevañ amañ, Gwilho ha me, evel e-barzh ar baradoz... Pa stardo an traoù etrezomp, hop !... un dakenn dour sorset em genou, ha setu echu ar pardon...
Ret eo din, va merc’hig, anzav ar wirionez war he hed... An dour-mañ n’eo ket sorset... Dont a ra eus ar c’hra gozh, diouzh feunteun Soez Prigent... Bremañ, p’hoc’h eus komprenet va c’hentel, e laoskot ar vured a-gostez... Met pa viot gant ho ten, raktal ’vel ma teuio droug ennoc’h, grit evel ma vije leun ho kenou a zour, na lavarit ger, roit peoc’h, tavit !... Doujit d’ho kwaz, ur vicher griz, ur gwall vicher eo e hini... Pa zeu d’ar gêr diouzh an aod, faezh ha skuizh, petra en deus ezhomm ?... Douster ha karantez, va merc’hig, douster ha karantez, ha netra ken... Ha bremañ, ec’h an da vont kuit, Doue d’ho pinnigo ho taou !...
Gortozit, deut dre amañ, ma roin deoc’h an aluzon ha n’eus forzh petra a gemerot, betek ar marv e vin- me dleour deoc’h... (Mont a reont er-maez).
(Gwilho a zeu tre e gorn-butun en e zorn hag en ur c’hwitellat).
