Paneved ar pec’hed, ann den ne dlie ket mervel ; ha goude beza chomet kalz pe nebeut amzer var ann douar e vije eat rak ehun da velet Doue heb tremen dre zoriou skrijuz ar maro. O veza eta a viskoaz dinam, ar Verc’hez a ioa marteze diaveaz al lezenn douget eneb bugale Adam. Mes, miret e devoa meur a c’hourc’hemenn ne zellent ket outhi ; ha n’eo ket da lavaret e divije damant o soubla he fenn dindan falc’h ar maro. Koulz a zo, Hor Zalver a ioa tremenet dre ann hent-ze ; perak n’e divije-hi ket c’hoanteat kaout ann henveledigez-ze gant he mab ? Penaoz bennag eo, mervel a reaz, nann avad e kreiz ar boan hag ann enkrez ec’hiz ma reomp ni peurvuia, mes o tenna eunn diveza huanad a garantez. He ene santel a nijaz raktal d’ar baradoz, buhanoc’h c’hoaz eged hini eur c’hrouadur nevez badezet ; rak hema a dra zûr zo neat a bec’hed ; mes, ene Mari a ioa leun a c’hras o tont er bed, ha ne reaz nemed kaeraat gant ann amzer.
