Ar gentel-ma adarre zo tennet euz ar brezegenn a reaz Jezuz d’he ziskibien goude ar goan diveza. Seul ma tosta ouz he dremenvan, seul freasoc’h e fell d’ezhan diskleria ann trubuillou a c’hoarvezo gantho. « Ann dud, emezhan, n’ho kounzanvint ket enn ho c’houmpagnuneziou, ober a raint d’ehoc’h guasa ma c’hellint, hag hiniennou a vezo diskiant aoualc’h evit kredi e plijont da Zoue ouz ho lakaat c’hui d’ar maro. » Ne gavit ket ez oa aze peadra d’ober d’ann ebestel falgalouni ? Evit ar bed hag ann diaoul n’o defe ket kalz a zervicherien ma c’houfe pep unan pegement a enkrez hag a velkoni a zo oc’h heulia kenteliou ann daou vestr-ze. Hor Zalver n’en deuz ket aoun oc’h anzao ar virionez hed a hed. Chomet enn tu ganthan pe troet enn he eneb ann hini a garo ; ne c’hoanta kaout enn he zervich nemed tud a volontez vad.
