nn Iliz a ra hirio eur gouel
hag eunn offis a gostez evit
henori sant Mikeal, arc’heal,
hag henori asambles ganthan
ann holl elez euz ar baradoz.
Ann elez a zo sperejou pur
krouet gant Doue evit he adori
hag he zervicha. Abalamour
ma’z int sperejou pur, ec’h
anavezont hag e koumprenont
ann traou kalz guelloc’h eged
ann den. Ouspenn-ze, Doue enn
eur ho c’hroui, ho c’hargaz a
bep seurt donezounou dreist-natur.
Goulskoude ne roaz ket
d’ezho dioc’htu perz enn he
c’hloar. Ho c’hroui a reaz, evit
guir, enn eur stad santel hag euruz ;
mes koueza a c’hellent
euz ar stad-se, ha siouaz ! eleiz anezho a gouezaz.
Ann hini en devoa ar renk huela enn ho zouez oa Lusifer, ha goudeze e teue Mikeal. Ne oa eal all ebed ker kaer ha Lusifer, na nikun hag en devije bet kement a c’hrasou digant Doue. Mes ann ourgouill a c’hounezaz he galoun, hag hen lakeaz d’en em zevel a enep he grouer asambles gant eur maread elez all en devoa touellet da ober eveldhan. Kerkent Mikeal a laoskaz ar griadenn-ma : « — Piou a zo henvel ouz Doue ? » Ha setu hen ha gelver ann holl elez fidel d’he zikour evit ober brezel da Lusifer ha d’he zrouk-elez. Ar re-ma a gollaz gantho, hag a oue kaset kuit euz ann env ha stlapet enn ifern.
Evit rekoumpansi ann elez fidel, Doue a roaz d’ezho
