Ar rouanez ive her choazaz evit he c’honfesour. Ar brinsez-se a ioa dija devot araok ; mes divar neuze e oue devotoc’h c’hoaz. Tremen a rea meur a heur dioc’htu enn iliz var bennou he daoulin, hag enn he falez ne gomze nemed a draou santel gant ann introunezed a veze oc’h ober koumpagnunez d’ezhi. Aoun e doa rak skeud ar pec’hed hebken, ha pa veze kouezet enn eur faot dister bennag, ez ea raktal d’hen diskleria d’he c’honfesour.
Mes unan euz a dechou fall ar roue oa beza jalous euz he bried, hag ann tech milliget-ma a reaz d’ezhan klask gouzout petra lavare ar rouanez pa’z ea da govez. Eunn devez eta e toullaz kaoz da Iann Nepomuseen divar benn ar c’hoant en doa da anaout konfesion ar rouanez. Ar Zant a jomaz mantret o klevet kement all, hag a respountaz dioc’htu ann dra-ze a ioa etre Doue hag hen hebken, ha ne c’helle beza diskuiilet da zen all ebed.
Venseslas ne d-eaz ket larkoc’h evit ann dro-ze. Mes prest goude e reaz teuler Iann er prizoun var eunn digarez all, hag e lakeaz lavaret d’ezhan e vije lezet eno ken na roje da anaout konfesion ar rouanez. Ne oue ket lezet pell goulskoude. A benn eunn nebeut deveziou, ar roue her galvaz da vont da leina ganthan, enn esper he c’hounit dre bromesaou kaer. Mes ar Zant a jomaz bepred stard enn he zever, hag a lavare ato oa siellet he vuzellou e kenver ar poent-se, ha ne dorrje biken ar ziell sakr-ma ha pa vije kinniget d’ezhan holl c’hloar hag holl danvez ar bed.
Neuze Venseslas a ieaz enn egar, hag a ordrenaz he gas adarre d’ar prizoun hag he vourrevi enn eur feson skrijuz. Divisket e oue he zillad diganthan, ha goudeze e oue rostet a nebeudou oc’h ann tan he gostou hag ar plasou goridika euz he gorf. Epad ann amzer-ze, ar belek kalounek ne laoske ket eur glemmadenn ; mes he glevet a reat dalc’h-mad o lavaret: « Jezuz ! Mari! Jezuz ! Mari ! » Hanter varo oa pa ehanaz he vourrevien outhan.
Goulskoude ar rouanez a obtenaz, dre he daelou hag he fedennou, ma vije lakeat e liberte. Mes ar roue fallakr
