tet. « — Enn traou-ze holl, emezhan, ne oa nemed maji ha sorserez. »
Antronoz, ann impalaer a lakeaz ober eunn tanteziad-tan, ha goudeze e roaz urs da stleper ebarz Faostin ha Jovit. Mes, evel ann tri den iaouank e fournez Babilon, ann daou vreur a gane meuleudiou ann Aotrou Doue enn ho za e kreiz ar flammou, hag ho daouarn savet etrezek ann env. O velet ar mirakl nevez-ma, Adrian en devoue aoun na deuje ar bobl da drei enn he enep, hag o veza ma tlie mont prestik da gear Milan, e reaz he zonj da gas ann daou verzer ganthan di.
Eno Faostin ha Jovit a oue bourrevet enn eur feson skrijuz. Gant eur gorzennik e oue skuillet ploumm teuzet enn ho ginou hag enn ho gouzoug, ho c’hosteziou a oue devet gant ann houarn ruz, hag enn dro d’ezho e oue great tan braz gant stoup, rousin hag eol. Mes Doue a veille bepred var he zervicherien ; kendelc’her a eure d’ho c’hennerza ha da ober burzudou enn ho c’henver, hag ar burzudou-ma a lakeaz adarre eur maread paianed da anaout ar virionez euz ar relijion gristen.
Euz a Vilan ann daou vreur kalounek a oue treinet da Rom da heul ann impalaer. Mes ac’hano e ouent kaset enn dro da Vresia, hag eno e ouent erfin dibennet ho daou d’ar pemzek a viz c’houevrer euz ar bloaz 121.
Ann daou zant-ma n’o devoue drouk ebed pa oue laosket al loaned gouez varnho, pa ouent stlapet enn tan, pa oue skuillet ploumm teuzet enn ho ginou betek toull ho gouzoug : Doue a joa oc’h ho dioual ! Doue ho tiouallo ive mar bezit humbl, ha leun a feiz hag a fizians enn he c’halloud hag enn he vadelez. Ne lavarann ket e raio miraklou enn ho kenver evel en deuz great e kenver sant Faostin ha sant Jovit ; mes pellaat a rai peb danjer dioc’h ho korf ha dioc’h hoc’h ene, ha ma teu d’ehoc’h eur boan bennag, e tousaio ar boan-ze dre ar mel euz c’hras, hag e sikouro ac’hanhoc’h da zougen ho kroaz.
