Pajenn:Mordiern - Notennou diwar-benn ar Gelted Koz, 1944.djvu/79

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
79
ar brezel

pp. 6-64 ; 327-95 ; Le char de guerre des Celtes dans quelques textes historiques, war Rev. arch. 1877 ; Wright, The Celt, the Roman and the Saxon, pp. 155-8, 171-80 ; Joyce, Social History of Ancient Ireland, pp. 54-103 ; Rhys, Celtic Britain, 1908, pp. 101-5, 116-9.

Déchelette, Manuel : Age du Bronze, Premier Age du Fer (Hallstat), Deuxième Age du Fer (La Tène), pass. ; L’époque de la fondation d’Alésia, war Rev. arch. 1912 ; V. Gross, La Tène, un oppidum helvète, 1886 ; P. Vouga, La Tène, Leipzig, 1923 ; S. Reinac’h, L’épèe de Brennus, war L’Anthropol. 1906 ; A. J. Reinac’h, La flèche en Gaule, id. 1909 ; Les Gaulois en Egypte, war R. des Et. anc. 1911, pp. 33-74 ; A. W. Naue, Die vorroemischen Schwerter, 1903 ; British Museum : a Guide to the Antiguities of the Bronze Age, eil mouladur, 1920 ; id. Iron Age ; Coutil, Casques antiques, protoétrusques, hallstattiens, illyriens, corinthiens, ioniens, attiques, phrygiens, etrusques, gaulois et romains, Ar Mans, 1915 [1] ; Poignards, rapières et épées de l’Age du Bronze, war L’Homme préhistorique, 1926, 1927, 1928 ; P. Couissin, Les guerriers et les armes sur les bas-reliefs du mausolée des Jules à Saint-Rémy ; les armes figurées sur les monuments romains de la Gaule méridionale ; le Gaulois de Mondragon ; Les frises de l’Arc d’Orange, war Rev. arch. 1923, 1924 ; Les armes romaines : essai sur les origines et l’ évolution des armes individuelles du légionnaire romain, 1926 ; Mommsen, L’Organisation militaire de l’Empire romain, trôet diwar an alamaneg e galleg gant J. Brissaud ; Ch. Renel, Les Enseignes, cultes militaires de Rome, 1903 ; L. Le Roux, L’Armée romaine de Bretagne, 1911 ; Cagnat, L’Armée romaine d’Afrique, eil mouladur, 1912 ; Lesquier, L’Armée romaine d’Egypte d’Auguste à Dioclétien, Kaero, 1918 ; R. Grosse, Romische Militargeschichte von Gallienus bis zum Beginn der byzantinischen Themenverlassung, Berlin, 1920 ; H. M. D. Parker, The Legions of Diocletian and Constantine, war Journal of Roman Studies, 1933 ; B. Filow, Die Legionen der Provinz Moesia von Augustus bis auf Diokletian, Leipzig, 1906 ; P. Armandi, Histoire militaire des Eléphants, 1848 ; Ch. Oman, History of the Art of War, 1898 ; Kromayer, Antike Schlachtfelder, teir levrenn, Berlin, 1907-1926 ; B. W. Henderson, Civil War and Rebellion in the Roman Empire, London, 1908.

Letanant-koronal De la Noë, Principes de la Fortification antique : Fortification gauloise, Fortification romaine, 2 levrenn, 1888, 1890 ;

  1. Kavet ez eus bet e Negau, Stiria-Izela, e 1912, ugent tokarn arem, anat dre ar stummadou anezo e oant bet oberiet en eilvet kantved kent II. S. War unan anezo, ez eus e lizerennou etruskek eun enskrivadur keltiek a zo bet lennet evel-hen gant ar c’heltiegour norvegiat Marstrander : Siranku Korbi Isarni Eisuui Dubni Banuabi, da lavarout eo « Siranku mab Korbos [hen oberias], [perc’hennadur] Isarnos mab Esuvios, [ha goude-se, perc’hennadur] Dubnos mab Banuabos ». War eun tokarn-all, e oa germanek, germanek rik hag anat, an enskrivadur : Harigasti teiva, « eus Harigasts mab Tiwa ». Hennez a zo breman an hena enskrivadur germanek deuet betek ennomp. Lakaat a ra anat o deus ar C’hermaned kemeret perz e darn eus an divroadegou hag eus an argadadegou-brezel graet gant ar Gelted en tu diouz ar c’hreisteiz d’an Alpou, evel mevelien, goprsoudarded pe gevredidi. Goulakaet e oa bet kement-se gwechall gant D’Arbois de Jubainville (Premiers habitants, II) diwar studia hepken ar geriou koz boutin etre ar c’heltieg hag ar germaneg (Le vocabulaire celto-germanique, Les Germains sujets des Celtes, L’Empire celtique).