Hano vo ac’hanoud gand da vroiz kalounek,
Endra vezo e Breiz ebad ha Brezounek ;
Kana rai da doniou kerdign meur a delen,
Evel ec’h euz klevet Brizeuk, barz bleo melen,
Brizeuk, ar gwir Breizad, zo e penn he ero
O c’hortoz, eur bloaz zo, skeud eur wezen zero.
Matulin ! da vombard ne vezo hep perc’hen :
Da derri nerz ar boan a zo enn ho c’herc’hen,
E Breiz, ar re zalc’h mad baniel ar c’hisiou koz,
Azalek goulou-deiz betek ar pardaez-noz,
A gano gwersiou kaer saver war da doniou,
Da zeisiou ho eured, e-kreiz ho fardoniou.
Ar re-ze, pa vint koz, a-benn hanter-kant vloaz,
Epad ann nosvesiou, goumzo ac’hanoud c’hoaz :
Azezet ’tal ann tan, tro-war-dro d’ann oaled,
Lirint d’ho bugale : « Ni hon euz her gwelet,
» Klevet hon euz ann dall a ie enn eur gana ;
» Da c’hounid he damm boed, dre a-hont, dre ama. »
Mar teufez neuze c’hoaz e-kreiz ann abaden,
’Vel n’euz pell, Matulin, Kerneviz a vanden
A vodfe enn dro d’id, evel eunn hed-gwenan
En dro d’eur bodik glaz, pa zoner d’ezho splann.
Ne dal her lavaret : maro oud da viken,
Ha da vombard a dav, mantret enn da gichen.
G. MILIN.
