on; er memes amser ar Chont a glevas ur vouez pehiui a lavare dezâ : Martin ar servicher da Zoue a so e harz da zor; hac e cousaues a se e peoc’h. Ar Chout a savas, dent a reas e-unan d’an or, e pe-lec’h e cavas an Escop santel. Aznaout a reas en un taul e intention, hac e accordas dczâ >rac eon gra$ an oll brisounerien, heb reï dezan an amser d’e goulen. Ar sanl bras-mâ en e glènvet diveza ne hcane o pidi Doue d’en dilivria eus e exil; ar re edo endro dezân a lavaras erfin en ur gouela : Perac, kon lad hac hor pasior, a fcll deoch-hu hor chuitaat? Mar deut d’hon dilesel, piou a zeui d’hon instrui? Piou hon difenno-ni ous adversourien hor siividiguez? Ar Pastor carantezus, touichet dre o c’hojnzou, a lavaras : Mar doun choas ô va Doue, necesser d’ho pobl, ne reiisân quet al labour, ho polontez bezet grast. Erfin, leun a iiziang er vadelez a Zoue, pehini en devoa caret ha servichet gant ur fidelite quer constant ha qucr par-fet, a rentas e ene d’e Grouer er bloaz ^oo, oaget a ur bloaz ha pevar^uguent. REFLEXION. Sant Martin, countanl da vervel evit guelet Doue, countant da veva Cvit sicour e bobl, a c’houlen hep-quen ma vezo graet bolotitez Doue. Deut d’e imila en e resinalion d’ar volontez divin; nâ zesirit netra er bed nemel bolontez Doue; laquit hoc’h oll de-votion da veza ar pez a fell da Zoue a vcae’h, da ober ar pez a fell da Zoue a reac’h, da souffr ar pez a.fell da Zoue a souffrac’h. Mar graet queineuse, e viot ur sant bras. w Digitized by 12 Du. Sant Mahtin, Pap
