29 Eaust. tislrei diôus sant Denis e pclec’h ez oant bet oc’h accomplissa ur veu, pemp anezo a proposas mont, dre zevotion, da vel sant Fiacr; an daou-all pere ne ouant quet eus an avis-ze, a lavaras dre farc: Sant Fiacr a so medicin ar re lôr: evidomp-ni pere en em guef yadh, n’hon eus quel izomp a sicour digantdn. N’o doa quet aichuet mad ar goms-ze, ma teuas Doue, pehmi na lcs quet heb punilion an dispris a rêr eus e Saent, da bermeli ma colzont ar guelet var ar plag; soudcn e teuas queuz dezo da veza comset eveise; mont a resont da vel ar sant; ha n’o devoe quet quent reclamet e inlercession dirac Doue, ma velzont qucr sclaer a biscoas. REFLEXION. Ar bunition a dcnnas Douc eus an daou zen-mâ, a dle hon inslrui pcnaus e tleomp lacât evez na zeuemp da iarcal pa barlantomp eus ar saent, pc eus an traou sacr ha santel. Qucmense a so control d’an enor a dleomp d’ar saent, ha d’ar respet dleet d’an traou sacr. Un dra conlrol d’ar garantez eo ive, farcal var goust an dud o deus un diformile, un defaul nalural, pe un infirmile bennâc a gorf, pe a speret; Doue en deus-y afligct, na dleit quet crisqui o foan dre ho fargou na dre ho goaperez. Doue, pehini en deus o Iequcct evelse, a ell ho lacât er memes stad; ha meur a bunilion visibl a Sb bet guelet var ar sujel-mâ. Trugarccaït Doue da veza ho graet difaut ha di-vlam; hâc ho pezet un truez charitabl ha carantezus ous ar re a so affliget. Mar hoc’h-cus ur ciirouadur, pe mar hoc’h-eus gueneoch unan bennâc eus ho querent hac a ve affli-get evel-se, n’en em allrislit quet; ha credit mad pe-naus,queitha ma chomo gueneoc’h an hini affliget-sc, c lcnno var ho ty benediclionou bras eus an eê. Digitized by
