meret d’o instrui a vianic hervez Done, hescol vad bac he exempl a reas ma teuzont- souden da veza oll devot ha santel meurbet.
Ar fragilite eus an enoriou hac eus a vadouar bed pere â dremen quer buan, a oa-ar sujet ordinal eus e c’honvèrsation ganl he bugale; coms a ree.Jvez alies dezo eus an ettrusdet a behini e jouis ar saent en Eé; hac, en ur ober dozo ar recit eus an tour-manchou a souflre bemdez ar verzerien e Rom hac e lec’h-all, e lavare ? peguen eürus e vec’h-ku, va httgale, ha rne va-unan a ve an eiirussa eus an oll mammou, mar o cuellen un deiz o rei hete ar berad diveza eus ho coad eoit Jesus-Christ ! He desir a voe accomplisset.
Ar vuez devot hac esemplus a gundue ar santes-tnâ gant he seiz mab a ree quement a impression varsperejou ha calonou ar bayanet ma en em gavent touicnet en hevelep-faegoun ma teue cals anezo da renonc d’o’ superstitionou ha d’en em rénta christe-nien. Quemense o veza het rapportet d’an ampalaer Marp-Aurel pehini a voa ur payen superstitiüs, a roas urz da Bublius, prefet eus a Rom, da ober o froces da Felicite ha d’ê bugale, ma reilsent sa-crifia d’an idolou.
Clasquet e voent, hac apparissa a resont-oll dirag ar prefet pehinia gomsas da guenta ous ar vam en ur faegoun gracius, ha gant prOméssaou ca?r’memes, ma cafze hi hac he bugale sacrifia d’an divinileou, en ur ziscleria dezi cousgoude penaus, a-nes que-mense, ne dlient gortos nemet an tourmanchou cruela. ’Autrou, a respontas ar santes, va oll fizianc ti so e Doue; hac esperout a râri, en ur beza fidei dezâ, ne oüffemp quet beza irec’het na dre ar bromes-saou na dre ar poaniou. Neuse ar vam santel-mâ, en ur adressi he c’homsou d’he bugale, a lavaras: hirio eo an deiz eus ho iriomph; savit ho dùoulagad . eiresec an Eé^ ha sellit ous.Jesus-Christ pehim d brepar da bep-nini ac’hanoch ur gurunen : roét en deus e goad evil ho silvidigucz, roït hocH hini evil e cjiloar ; na doujit nac ar maro nac an tourman-
