Ar re a lenno al levr-mâ, gant un intantion vad, a denno gânt grac Doue, ur proflt bras anezân, o tisqui dious exempl ar scenl en em sanctifia o-unan. £ pe stad bennâc e vent, a bec’het pe a c’hra9, a glènvet pe a yec’het, a baourentez pe a binvidiguez, e tennint be-pret anezâ un avantaich hac ur sicour bras : ar bec’herien a gavo ennbn remejou excellant evit parea ar gouliou eus o ene, ar re just a gavo ar voyen d’en em gonseivi e grac, Doue, ar re simpl, moyenou evit en em greât; ar baour hac a*n affliget, quentelliou a batiantet, pere a rat dezo caret o faourentes memes hac o afflictionou; ar re binvidic, instructionou a garantcz hac a humilite, pere o excito da soulagi miseriou o nessa, ha da zisprigeout madou ha pligeadu-iczou ar bed , evit desirout hâ clasq hebquen ar re eus ân eê.
Un dra ediflant a ve lenn, en tieguezou, buez ar soent a behini e rêr ar gouel: al lectur-ze â serviche da oll dud an ty : bugale ha servicherien, evit en em instrui eus o deveriou principala, pere a so comprenet, en’abrege, ebars al levr-mâ.
Ar mcmes levr a alfe c’hoas servichouL evit ober en ilis, e presanc, an oll, ul lectur spirituel, goude ar gousperou, dre exempl evel am eus-èn guelet pratica e certen paresiou, gant edification.
Evit proflta eus a veuou ar ssent, n’en em gontantit quet d’o len hep muy quen, mces grit c’hoas anezo bemdez ar sujet eus. ho meditation , hac evit nia en em douguot hoc’h-unan a galon vad da ober meditation, ho pedân da" lénn ah’instruclion a guèfot ,amâ varlerc’h, pc da viana, dalc’hit sonch eus ur poent bennâc eus ar vuez ho pezo lennct, evit cxcita en deiz-ze, en hoc’h ene santimanchou mad ha santel.
Chetu a-se ap usaic’h mad a illtt ober eiis al levr-mâ. Mar pro-fitet anezbn ,-evel ma tesirân , ho levesiou a vezo»oll saniel, ha gant gra^ Doue e imitot, neubeut-a-neubcut, ar ssent a bere ho pezo admiret ar vertuz.
Ur virionez incontestabl eo penaus ne doump quet capabl, eb ar sicour eus ar c’hraç an Autrou-Doue, da ober an distera mad evit hor silvidiguez ; non pas memes da gaout ur sonch vad ac’hanomp hon-unan ; ne allomp quet c’hoas sortial eus ar stad deplorabl a bec’het, na trec’hi hon inclinationou direglet, nemet dre ar sicour eus o c’hraç.
