hir. Ha divezatoc’h, pa oue koundaonet d’ar maro, Jeann a skuillaz daelou c’houero hag a lavaraz : « Guell e vefe ganen beza dibennet seiz guech, eget mervel evelse. »
N’eo ket m’e devije aon rak an tan, mes ar goazed a veze divisket araok beza devet, ha rak an dra-ze eo e doa aon. Pegen dinam oa e c’haloun !
Evel ma vezo guelet divezatoc’h, Jeann, choumet en he buez ker pur, e deuz gellet beza guisket deread er maro zoken.
An doktor. — Saludi a rit ho sentezed ?
Jeann. — Ia, avad. Ha pa zigouez ganen choum eb ho saludi, ho fedan d’am fardouni. Karout a rafen em bije gellet ober d’ezho kaeroc’h hag izeloc’h reverans eget na ran.
An doktor. — Petra’n deuz desket sant Mikael d’eoc’h ?
Jeann. — Lavaret en deuz d’in dreist oll beza pur, hag e vefen sikouret gant Doue. Diskleria rea d’in pegen truezuz e oa an traou e rouantelez Frans.
An doktor. — Pe seurt furm en doa p’her guelac’h ?
Jeann. — Furm eun den a zoare. An elez am euz guelet
