Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/863

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

s argand hag e vontas arer jan. Arrihue é'r guéré péliani é oé Mari, ean e yas de zisquônne én liostaleri en doé merchet é ami dchou. Gomié en doul hum reposet, caér en doé sellet partouf., ne gavé quèt en iiani e glasqué. Anlin,ean e laras én urvus-hoarhein d’en hostis: Maestre, cleuet e inèslareten e huès én hou ty ur vrahue averh, lia me véhé coulant d’hi gùélet, marplige guet-n-oh. » Eri tavarnour, én ur gonsiderein é vleâu gùen hagé gorv crosset guet er gohoni, e oé souéhet-brasé cleuet er Sant é conze èl-ce hage laras dehou : * Gùir-éer peh e hucs cleuet: ér verh e mès ém zy en dès ur vrahuité parltet. * Abraham e laras nezé guet ur mine joéius : Megârehé ma hc discoehéoh d eign, ha me ga-rehémemb coéniein guet-hi hineuh. * En tavarnour e rasgalhuein Mari, péhani e zas gusquet a habideu caér él ur gourtisanés: hé yondre san-tel, p'hé gùéias er stad-zé, e vaihuas casi guet en anquin; mses cuhein e ras édan un air joèius èr boén e santé én é galon, hag arrestein e ras eii dareu, pérée vennè sortieag é zeulegad : careuneen doé n'en déhé é niésenhanahuet hag achappet. Ma;s a péoenl ou deu ou unan ècoéniein, Abraham e lanius én un taulédoque bras. péhani e holè é face, hag e larasdehi én ur ouilein : * Mari, me merh Mari, sellel hâ huiem hanahue bermen ; n'en dé mé-é en dès hou niaguet? Petra zou arrihuetguet-n-oh, me merh? Pthué-é er multréren dès hou lahet? Mèn é ma er cilice-hont e zougaéoh? Mèn è ma er burtaet admirable-hont? Mèn è ma en dureu-hont e scuillcohè presance Donè? Mèn c 1T)a er veilleu-honl e im-pléohé cannein é vclationeu? Me merh er garanté, penaus é oh-hui coué-het a lein en nean én ur vouiüen quen dôn? Perac, a p’hou poè bet er imileur tle bcliein, ne laréoh-Jiiu quement-cé d’eign? A dra sur m'cm béhé groett pCnigen eit-oli. Perac en e huès-hui bet quer bihan a gon-fiartce én-an? Perac en e huès-hui groeit qucmcnt a boén d‘eign d’oh nrabandoiinein èl-cé? Mèn é ma en hani ezmi liemb pèhèd, nameit Doué henjb-cpiin?» Mari, guet er mèh hag er sconte hé doè quemèret, e chomas hemb boulgeal liag èl vagannet étréé zeourne, Kezè en dèn sanlel, péhani ne cessé aouilein, e larasdehi hoah : « Ne rescondet nitra d’eign, me merh : ne gonzel quet ur guir dôh-eign, hui péhani e zou en hanlèr a lian-ân ? N’en dédré garanlé eit-oh é on deiiamen? Me guemèr eit-on hoti pé-bèd : me rantou conte eil-oh de Zouè èn dé ag er jugeinant: me rei sa* lisfaction eit-oh d’é justice, > Cont$mietu e ras beta.creis-noz d’hé hon-solein. Anfin, érveili queah-meñ e laras dehou èn ur ouilein : Er méh e mès e zou quer bras, ma ne gretlan quet hou sellèt. Penaus é ellchen-mè adressein me fedenneu de Zoué, couciet èl ma on drè guement a bé-hedeu vil ? »— < O me merh, e rescondas hè yondre sanlel. riié llum gargué a hou péhedeu, ha me venno ma Imulennou Doué conte a nehai giïet-n-eign én hou léb. Credet-mé hemb-quin ha deit én dro : retornamb d liun demeurance eunis. Dihoallei n hum ziliein a viséricorde en Eutru-Doué : hùg é véliè quer brasliou péhedeu èl ermannèieu ihuellan,é vade-leah ezou infiuimunt ihuelloh. Nè huès-lini gùéharal leinnet guet-n,reign .penaus er voès-hont, péhani en doé conduiet ur vuhé a libcrtinage, e dostas d’bur Salvèr, péhani e zou er burtsel memb, hag eoé Iwt pmifiet <lié-Z‘Oii. Hi e holhas guet hé dareu, e lare en Aviél, treifl Jèsus, hag ou zorchas guet hè bleau, Hetornet enta, mermerh, guet couragè d‘el léli a bèhani é oh pantiet. Ilou pèet truhè doh me holionï: hou péet truhé