Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/864

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

doli er poéniew e mès souffret guet er bleâu gùen*men» ha partiamb, mé hou pède, eit relorne d’hun hermiunge. Ne zouget quet ; queinent lianni zou e elle farie, maes en nemb e gouéhe ér péhèd, e zeiie sehuel buan a nehou guet er secour a liraeee l)otié, péhanl ne vènne quel inarhue er péhour, mses é gonversion hag é vuhé.» Mari e rescondas nezé: t Mar credel,, me yondrc, é eliun hôah gobér penigen hag é vou agréct guet I)oué é satisfaction a ine fèhedeu, me sentou doli er péh e ordrénet treign. Me guêrhou ar hou paseu, ha me \oquou d'hou treid, eii bou trugairéquat ag er péh c huès groeit dré gompassion eit-on. » Éu nr achihue er honzcu-zé,- hi e siouyas doh é dreid hag e ouilas durand er reste ag en tioz, èn ul laret: « Me Salvér ha men Doué, petrae éllan-mé gobér eit hanahuein en oleffèdeu e receuan a hou madeleah hag a hou miséricorde. » De holeu-dè, Abraham e laquas é niés ar é jau hag e bartias eit mon-net d'é hei miuâge guet er memb joé en dés ur bugul, péhani en dès cavet é avad fariet hag hé dougue ar é ziseoé, Arrihuet én ousolilud, er Sant e ranfermas é niés ér gambricg, é péhani é oé aguênt, rac ne oé quet qucn exposetèl en aral, hag e gueméras eit-ouhani Mari. ErBéni-tandcs sante!-men, goleit ag ur cilice, ne cessé a bedein Doué guet hu-milité hag a ouileiii hé féhedeu guet un esperance ferme a receu er pardou a nehai. Mortelieïn e rè lié horv dré er veiileu hag er pe-nigenneu câleltan. Doué e ras debi hanahuein quônt pêl é agréé lié sa-crefice ha hé fenigen, én ur rantein er yehèd de hilleïh a dud clan dré er vertti a hé fedenneu. 'Maes tremeine e rc attùu en déieu hag en noziiMi é hirvoudeu liag é dnreu coniinuel, bet que ne bligeas guei Douè accor-dein delii er reoompancc destinet d’er gùir bénitandèd. Merhuel e ras ardi o er bltti 57o, oaidet a bemb plai ha deu-uéguênd. Er Sanlés-men, péliani e oé bet ur béhourès vras, en dôs groeit ur benigen sincér a hé féhedeu. Er benigeji e zou ur vadient, racén ur ef-facein ol hun pèhodeu, bi hun laqua arré ér slad é pèliani é oenib én ur sortïe a ziar er loncea vadient. Maes er bénigen ezpu ur vadlenl poénius, rac necessèr-é ma holhebeinb Imn péhedeu dré en dareu a gonuition, Jusie-é ina luim foi heltemb ag er bligeadur e danhoembén ur joeissein ag en ireu ci ouèet, ap'hun nèsabusel a nehai eitolïancein liur Hrouèonr Daina! pèli sorle penigenneu e bratiquet-hui? Mar cavet un dra dises hum loiliein a liou pligeadurieu, morteliein hou squê,ndeu, chonget èñ tan ag eu ihuerne c zeliet inouguein dréou tareu. »0O(ln«nB....... - . ......................................... l> a 0 . n o # >a 'jTTïinr oTfTTTotnrtnr ta UKTAN DÊ HA THKGOSD A VIS JSN AVÈND. -- * 1 » v i --------------------- n, ganuct én Etliiopie, ne receuas instruction erbet hag ias éñ é vouannuis d’é ol fal inclinalïoneu: n'en doc san- SANT MOÏSE, IIERMIT HA MAHTIR. Er Sant-me hum abandonoas en e youanqu liinant erbet a Beligion nag a inour. Sclavc oé é ly un officér ag er vro, péhani e oé bel obliget d’el laquat er m3ez, a gaus d’è laironcieu ha dé Iriponnereaheu. Èl ma oè bras a goi v ha ïorh-crihue, Moïse lium dennas érhoèdeu eit exelcein er brigantage ha donnet e las meinbde vout ca-bitein ag ur vandeo lairon. Comméltein e ras ér vichèr-zé cn ol torfietieu