Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/838

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

eit 820 BCHÉ O Syf:NT. f]’hobei’hasonfrreiti er péh ebligé <te Zonnt ha n*en (ïoéfpiin volnnténnmeit hani en iMilru-Doué. JN’en domb ér betl rmmeit eit goltér vt>lanlé Doué; ne véritamb fjuel bout ér bed . ma ne ramber péh e falle de Zoué : n’hum bou jamses a repos nag a beah én hun inenn, ma ne ramb er péh e falle de Zoué, hng opèn ^iiemeni-cé, bemb conlani pé ne veinb qnet, ret-é perpet amlure er péh e falle de Zoué. Ha ne falle quet d'id enta, me tnean, souplein de volnnté Doné? ilâ gobére rei»té perppt brezél dehou? Dù te falle d’id lium revoltêin doli un Doué ol-buissant? O men Doué, ne gavér coutantemaiu erbet è tispligein d’oli: a pe n’en donquet mad guet-n-oh, n‘en don quet mad guet-n-eign me Imnan : a pe hum revoltan inemb d’oh, ne mès qnet a bcah èn-an; ma ne falle quet d’cign gobér Iiou volanlé, groeit hou volanté a lian-an ; castiet-mé èr hed-men ha trcttet-mé avel ur sclave, ma nefaile queld’cign aboèissein d’oh Uré garanté.

4U44444ff4444444444Jff43ff44fH444f4f4444444444 EK HETAN DÉ Aft-N-UÉGUÈND A V18 BN AVÊND. 9? $ SANT TilOMAS, APOSTOL. Sani Thomas, hanhuet ehué Didym, e oé juive ha gucnédicq a Galilè. Evelceiu e ré er vichér a ljesquour : pe gleuas conze ag er miracleu e ré hur Salvér. n’en doé doiiiance erbet ne oéenn oé er Messi promettet ha gorleit a Iioudé quehèd amzér. Ne zeiaennas quet de vonuet de glcuet é instructioneu divin, hn quentéh goudè-zè é qùiuas tout eit en hélic. Jcsus-Chrouist, é considereiner fidèlité hag er garanté bei huidanl en doé en Disciple santel-men cit-on, er choègeas eit unan ag é zeuzêc apostol. Thomas, péliani ne oé quet bet ïnsiniget arersiauceu ag er bed t en doé ur siinplicilé vras, hn discoein e rcé peb occasion péh quer sla-giiet oc doh c Va,’Stre'divin, Hiïr Salvér, péhani Inim gavé èn tn aral ag er Jourdatm, e gieuas larel é oc marhue Lazafe, hage ras d hanalmein d’é ziscipièd é venné retorncin d7er Judé aveii er ressuscitein : èl m:i venné er juivèd el laquatd'er marhue, é zisciplèd eglasfpiis en distroeiu ag er voyage-zé : « Ma?stie, einé-md, n’en dès quét hoali guerco ma clasipié erjuivèd hou meinñaiat, ha liuieya d’hum laqualéiréou,deourne \ Jésus-e ras déhai d'antand penaus ne zonigé quèi er marhue, ha Tliomas, oit accouragein er icral d’en lièlie, e larasnezd: « Damb1 ni ehué ert inerhñel guei-ou. * Er Iidnzeu-zce zisco assès er garanté bevliuidant en doc eu Apostol-men eit é Vacstrc divin, memb quénl ddnnedigueah er Sperèd-SanteJ, HurSaivér, drgoudn dehuèhan e rnsguet ézisciplèdl; en noz qnènt è Rassion, e aunon^as delmi è llè d’on hùiUathag é vèhé bct eit-liai un occasioñ u scandal; mïhs aveit ou housoleïn, ean e laras é hé de lirepa-rèin dehai un demeurance c ty é Dud hag è véhé bet deït d’ou hlas qne eit ou honduie d’énou t a ccl-fin ma vélient bei cternélemant gtiet-ou én é ranteleah. «llui e houér,emé-ean, mèn è han, ha hui e lianaimeen hent.» TJjonias, péhaniendoder hrassan grèd denhèlie,crescondas: < Mieslre, ne houyamb quet mèn è liet; penaus é ellamb-ni hannhuein en hent. » Jésus e Jaras nezé : « Me zou en hent, er hùirionné hag er vuhé : hanni ne ya devat me Zad nameit dré-z-on,» Hnr Salvér e ré dehou d'antand é ansaigne d’endud, dré é zoctrin lia dre é evampleii, en lient a