palses er Foué, pehuni en doé ean gonlennel eit rein cargtie dehou do seliuel ur hovand étal er hastei é péhani é ré é zemeura»>ce. Briac echoé-geas eit quement-cé, ul léh reliret ên iir horne ag er lorest, nr hard leâu doh er hastel, Énoné commangas dré vatissein nr chapellicg én inour d’en Intron-Varia, péhani e zou hoah vidtet hinihue en dé gnet er ber-hinderion devot. Selmel e ras étaI-d’Jii cambriegueu eit logein er vcnèlï e zavaeas dehou sant Tual. Iiagobtenein e rasdréen nerhag éhedenneu, ur vamen deur sclaer én ul léh, péhanie oé séh-corne agiiènt. Er fetan-zé, liouli bermen,ezou tisitel guet respect guet en dud devot, a Imlamor der graeceu, d’er lavenrïeii en dès accordet Doué d’er ré e ive deur a nehi guet lé ha devolion. Er hovand-cé e zas de vout forh-nombrus, ha Briac, péhanl e oé bet laqueil de voul Abad, e ziscoé d*é verdér on evample ag ur santejeali hag ag ur benigen admirable. Er brud a nehou hag ag er vuhésan-tel e gonduie è venèh e yas partout dré er vro. Img eil logeiu un notnbre bras a berliindeiion, péré e zé liemb cesse d'énou, é oé bet ret setmel tyér hag hostaJerieu étal er hovand. Èl-cé-é é cominuncas er vourha Boul-Vriac, péhani a nebedicgueu e zas de vout quer poblet, ma oéhaval tloh ur guér. Er Snnt, péhani e grodé en dout hum dennet aquér!i ag erbed ha hum guhetér lorest-zé, è hùélel é oé visitet nuiyoh eit bïscoah, e gtieméraser resolution de gùiltalH léh-zé, ha goudé en dout rciLcargue ag é govand d’en Tad-priol, péhani e oé ur menaii santel ha parfait, lïriac e yas dônnoli érhoèd hag lnim dermasén itl logellirg en doé sâuet ean-inemb. Ean ê zémar-a-hùèh de visitein è venèh hag e retorné arré ti’é solitnd. " Un dé ma hé ag é hermittage d'é govaml, ean e gavas ar é lient ur peur, péhanie oé casi nuah Iki goal-glan. É! ma houleunus guet-ou en alaeson, er Sanl, péhani n'en doé quet nitra de reindehou, hum -zihus-quas ag unan ag é saeyeu ha hi ras dehou. Er peur, goudc en dout gus-qnel ersre-zè, lium gavus parfïetemant gùelleit. Ean e relomas quenléh ar é haseu, eit monnet de gavouét sant Briac, pélunâe oé ér haire guet é venèb è canneiu en oifice diviu. Ilum durel e ras ètal é dreid eit en tru-gDiréqüatag er yehèd en doé recouret drè en attouchemnntag e ste. En Abail snntel, iaen a humilité, e ras dehou sehtiel hag er honduias d’ei* hovand, gueteune ne vèhé bet hanahuet er miracle-zégttel er bohle, pé-liani e oé én ilis. Ean e ras dehou daibrein ag er péli e oé liag e recom-inandiis dehou ne pas conze ager mirade-zéde hauni ; maes en dra-zé e oé bet groeit èl-tjuênt : car clinhuèd er peur e oé hanuhuei guet en ol, hag ean-memb ne zongé (juetlareter hùirionuc d’er ré e houlennè guct-ou pcnatis en en doé recouret er yelièd. Èn ur reiorne ur hùéh ag er bovand d'é liermitLage, ean e gavas un dén, péhum e ouilé én ur ridèc é raug iir serpand horrible, péiiani en doé ean déja dantet liag e yé hoah ar é lerh. Er Sant enarreslas, ha guetsigne er groèz, e ras ti*er ser-pand monnet qùiüe hag e hùelias d‘er peurqueali tlén-zè. . Èl ma oé un dé ér haire guet é venèh é cunnein en oflice, un dèn po-sitPt guet endiaul hum gavasèn ilis. lludal e ré én ur fseijon quen hor-rible, ma trotiblé en olfice lia ma scontè er boljle. Briac e yas d’er havouét hug e obligeas en diaul dc sorlie a nehou. Er mirade-zè e gassas que-ment er brud a nehou drè Vretagne . ma té tud a guement m e oè d'er huvouét, memb én é hermiüage. Ré e zegassé ou zud clan dehou eit
