Mont d’an endalc’had

Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/830

Eus Wikimammenn
N'eo ket bet adlennet ar bajenn-mañ

ü < C) , 01-* nmiE rr SjEnt. Kuiru-Doué, Ita Doué ean*memb en dès discoeit ou iunonrjance hag ou santeleuli. Sotiffret {tuet patiantset er péh ne huès quet méritet, Taqueit hou con-fiance é Doué, tia beah assuret é cavou er moyand d'hobér restiturin d'oh hou inour ha reputation vad, gùel eit 11’eHéoh gobér nacomprenein hui-inemb.

ER TlUIIUÉIlVÈO DÉ A VlS EK AVÊ>0. SANT BIUAC, ATÏAD. Er Sant-inen, guehétlicq ag en Irlanrire, e ziscoé a vihan un inclina-lion vras eit er vertu, ha prohltein e ras merbet ag en inslructioneu santel e oè reil riehou, Gourié m’en rioè groeit é sturii, é riari, péhani e zesiré m’en dèhéoccupet cargueu rhuelèr beri, e vennasen riavui de balses er Drince; iMes en rièn youancq santel-men, péhani e oé gùel guet-ou hnm avance èr barfa*clion a grechéneah, e achappas a riy é riuri, hum am-ban|uas hag e zoaras én Angleterre, èn ul léh péhani ne oé ipiPt pêl rioh 11 r hovand conduïet riré sant Tual. Briac e vas rjuentèh ri’er hovanri-cé, tmm riaulas rioli ireiri en Abarisantel, e laras riehou pihueoé ha perac en en rioé qiïitLeit é vro, Jiag er suplias ri'et' receu è mesqué é zisciplèri hag é venèh. Sant Tual e ras riehoti sehuei hag er honriuias <i’en ilis, è pcliuni é oè nezé er venèh é cannein en Overen. El ma antrèent èr haire, en tliacree gannas er honzeu-men ag en Avièl : » En hani ne rcnoncie tjiiet rioh er pèh en dès, nVHe quet bout men disciple. * Er honzeu-zé e sônnas hoah Briac én é resolution santel, htigen Abari e ac-cordas riehou è houlenne. Er Sani, goudc m’en doè receuet en hahitl, e gommancas conriuie nr vutié quen rievot lia quer santel, ma oè sellet gtiet en novlcèri aralèi ur scùir hag ur menah pai faet. Biâac e güré é spècial en humilité, pèliani e oè remerquet én é ol uctioneu; è ziilari e oè peur ha groeit a vihièr grossièi*: è hligeariur e oé lium aqùiitein agerhargiieu izeibn, scupein er hovaml ha lemela nelioti el lousteri; ne zaihrè meit hara sèh guet tialein ; nïvé nameit rieur, péhani e rirampè mar-a-hùèh guet ur bannieg gùin aveil el lihuein hetnb-quin : litlel oè riïiotiér en ol yuneu orrirènet rirè er régle. Cousquet e ré nr en rioar calet hag impléein e réen tlarne mttyan ag en noz én oraeson hag èr studi ag er Scritur Santel. De oé arrihue er blai, Briac e ras profession, hag en Abad er iiassasrie gavouét en Escob, pè-hani e ias dehou en Urheu sacret, rieustou nïmm gavè quet riigne ag ur stad quer santel. ErSant e larasé Overcn quetan guel un rievotiou rirès-ordinser. Den vlai gourié, sant Tuul, tlrè un avertissemant agen nean, e gue-mèras er resolution rie zonnetè Bretagne-Arvoriq, hoge choègeas ett bout er hompagnonèri ng é voyage tlèc ha tri-uèguénri ag é venéh, è mesque péré é oé sant Briac. Un herrari gouriè ina oeni arrihuet é Bre-tagne, Tual hum Iaquas rie viiitein er vro-zé, èn ur berdègue pnrtoiit hag èn ur sehuet liilleih a govanrieu agé urh. Er Sani-men e oé bethoali unan agè gompagnonèri èr voyageu-zè. Monnel c rezant rie saluriein er Itoiié a Vretagne, péhani é oé brér rie sant Tual hag e ras riehou en rie-valen a Drecor aveit batissein énou ur hovand bras. Briac e chomas é