Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/772

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

9o ras un lien ad ur viehér (juen dangerus; maes Doue, péhani n*en doé quet en aLandonnet, e lafjiias unan ag é di eidde foénhueinquement, ma n’elié <]nel mui bouijjeal : hag er habitein ag el laestre, e liùélei ii’ellé qaet imn tennein chervige eibet a neiiou, e ras en diburquein én inisen a Ouessant, é péhani é oc nezé sanl relix, Doué hum cbervigeas ag ea Hermit santel-men aveit toucliein calou Goustan hag eit luquat én hent ag er salvedigueah un ioean, péltani e oé éu un dangér-bras de hum golle. Goustan e renoncias d’er vacatioii cnniinel é péhani è oéhet ingagetdré er fal example lia dré eu desir de chairrein dunné: hum lansqueine ras de vout conduiet guet l?elix, péhani e zesquas dehou veülein, pedcin liemb cesse ha pi aliquein un abstinance calet én daibrein iiag én ivet, Goudé ma oé gùelieit d’é droèd , Goustan e gueméras er resolution de ï"nnet de visitein el Léliieu Santel, é péré en en dès IUab-Dou.é ac-complisset en cevre bras a Redamption er bed. Goulenne e ras é véné-diction gueté viestre sant Felix , ha parlie e rus ([uentéh eiter Palestine. Scùilleiii e ras dareu a gonlrition, pe guèrhas ur en doar, péliani e oé bet santeEiet dré bresance Jésus-Chrouist lia ruet guel é Hoôd sacret. Goudé m'en doé coutantet é zevotion, er Sant e retornas d'é vro guet en intantion de renonciein d’er bed ha de dremeine er reste ag é vuhé én ur benigen culet. Ln ur diemeine dié Vretagne-Arvorii], ean e gleuas laret é oé sanl Felix abad a govând Sant-Guêltas a ilhéuis : monnet e ras (juenléh dlium durel doh treid en Abad santel, hag er suplieïn e rasd’er j eceu é mesaue é venèli. Felix e accordas debou é houleune. H ' 1-11» Quentéh èl m én doê queméret en liabid, er Sant e oe lidel de vnet en ol poèndeu ag er régle. È beden é oé continuel, ha ne cessé noz ha dé a larel guet un devotion gredus er psalmeu hag en orsesonneu en (loc de$(|uet palcul, Qucn occupet oé a Zoué, ma repôsé a boéu durand lair ou' han ha gouyan, memb a pe oé avancet-mat én oaid. Ne zaibré ha ii’ivé meit er péh e oé ahsolumant requis eit conservein dehou er vuhé hag eu derhel én é sau. Goarne e ré ur siiance quer bras, ma ne gonzé meit a pe oc obliget d’er gobér drè aboeissance pé eit avantage é nessan. Somcius oé de bèJlaidohdeviseu er mcriièd, rac in'ou selléèl dangerus aveit er rée veime bihueinglan ha gùérh. Goustanen doé ur bügeadur vras éallumem hagé antretennein lampeu Jia goleuageen ills, ha soulagein e ré èl-cé er sacriste, carguet ag el Jabour-zé. Egarantée oé bras eiten ol; mms carein e ré é spécial er beureripn clan ; inonnei e ré d’ou chervige can-memb, ha Ués-mat, drè é bedenneti, er Santc ranté deliaï erychèd; rac Doué e accordas dehou en dona*zon a viracleu, péhani e gassas er bnnl a nehou partout dré er vro, ^ Goustan e gâré quement er solitud , rna pedas é Abad santel de rein permission dehou *l'hum dennein èn un iniseu, hanhuet llmdic, péhani e zou èr rnor bras, è quevèr en abbati, ha péliani é oé én amzéi -zé diieset, a balamor roa ne zouguè nitra en doar. Felix e bermettus quement-cé hag e ras dehou ur menahara!, hanhuei Btidic, eit derhel compugno* neah dehou. Er goal-sperèd, jalous é lüiélet er vuhè santel e goriduié 'énou Gouslan, e vennas en aitaqueir* dré en lantaiiuneu crïhuan liag er scüiUeindrè visioneu ha limageu horrible, e luquè liemb cesse dliracé zeu-legad; ma?s er Sant e ré dehai disparissein tlrè er verLu a signe er groèz. Un dé ma oé é valé dré en inlsen guet ur hcnilér ènézourne, en diaul, péliani en doè queméret 1'orme un dèn, luim bresantas dirac-t-ou hag e glasquas en disiroein a gonduie ur benigen quer caletjmoes é hiiélet